دوره 31، شماره 1 - ( فروردین 1399 )                   جلد 31 شماره 1 صفحات 14-7 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Vardast M R, Ranjkeshzadeh N. NEW METHOD FOR DETERMINATION OF AMIODARONE IN SERUM WITH DISPERSIVE LIQUID-LIQUID MICROEXTRACTION BY HIGH-PERFORMANCE LIQUID CHROMATOGRAPHY WITH EXPERIMENTAL METHOD. Studies in Medical Sciences 2020; 31 (1) :7-14
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4596-fa.html
وردست محمدرضا، رنجکش زاده ناصر. روش جدیدی برای اندازه‌گیری غلظت آمیودارون در سرم بر پایه استخراج حلال پخشی با کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا به روش تجربی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1399; 31 (1) :7-14

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4596-fa.html


استادیار شیمی تجزیه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، دانشکده داروسازی، گروه شیمی دارویی (نویسنده مسئول) ، mrvardast@gmail.com
چکیده:   (3595 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: آمیودارون (Amiodarone) یک داروی ضدآریتمی نوع (III) است که برای درمان انواع آریتمی­های قلبی مورد مصرف قرار می­گیرد. تعیین غلظت این دارو در خون بیماران برای تجویز این دارو و برهمکنش آن با سایر داروها (به دلیل برهمکنش زیاد این دارو با سایر داروها) از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا لازم است در اندازه­گیری این دارو از دستگاه‌های دقیق همچون HPLC با دتکتورهای گران‌قیمت استفاده شود ولی زمان آنالیز اکثراً وقت‌گیر بوده و روش‌های استخراج مشکل و هزینه بالایی دارند، بنابراین از روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی برای اندازه­گیری سریع و دقیق این دارو در سرم خون استفاده شده است.
مواد و روش‌ کار: روش میکرواستخراج مایع – مایع پخشی با انواع حلال‌های استخراج‌کننده و انواع حلال‌های پخش‌کننده مورداستفاده قرار گرفت و پس از انتخاب حلال‌های مناسب و بهینه‌سازی پارامترهای تجربی مختلف، این متد برای استخراج و اندازه­گیری غلظت آمیودارون در سرم خون مورداستفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که تتراکلریدکربن به‌عنوان حلال استخراج‌کننده و استونیتریل به‌عنوان حلال پخش‌کننده مناسب بوده و حجم بهینه آن‌ها به ترتیب 75 و 200 میکرولیتر بوده و حجم بهینه سرم 100 میکرو لیتر و pH های مناسب در دو مرحله استخراج 1 و 6 است. در ضمن منحنی کالیبراسیون آمیودارون در سرم در محدوده 05/0 – 100 میکروگرم بر میلی‌لیتر خطی بوده و دارای انحراف استاندارد نسبی 79/3 درصد می­باشد.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل نشان‌دهنده کارایی مناسب این روش در اندازه­گیری آمیودارون در سرم خون بوده و زمان آنالیز و هزینه آنالیز را در حد قابل قبولی کاهش داده و از تکرارپذیری مناسبی برخوردارمی باشد. با این روش می­توان به‌راحتی و با کاهش اثرات بافت سرم در اندازه­گیری آمیودارون اقدام به اندازه­گیری این دارو کرد.
متن کامل [PDF 1742 kb]   (1155 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: داروسازی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb