پیشزمینه و هدف: ناتوانی یادگیری یکی از عواملی است که میتواند بر ویژگیهای شخصیتی، عملکردی و تحصیلی دانشآموزان تأثیر بگذارد. در این راستا پژوهش حاضر باهدف مقایسهی فرسودگی تحصیلی، اهمالکاری تحصیلی و احساس تنهایی در دانشآموزان با و بدون ناتوانیهای یادگیری انجام گرفت.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر کاربردی از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزان با و بدون ناتوانی یادگیری شهر اردبیل در سال 94-1393 تشکیل دادند. 70 دانشآموز با و بدون ناتوانی یادگیری (35 دانشآموز عادی و 35 دانشآموز دارای ناتوانی یادگیری) بهعنوان نمونه پژوهش، بهصورت نمونهگیری تصادفی خوشهای (چندمرحلهای) انتخاب شدند. برای انجام این پژوهش از مقیاس اهمالکاری تحصیلی سولومون و راتبلوم (PASS)، پرسشنامه فرسودگی مربوط به مدرسه و پرسشنامه احساس تنهایی LQ)) استفاده شد. دادهها با استفاده از شاخصهای توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که میانگین نمرات فرسودگی تحصیلی، اهمالکاری تحصیلی و احساس تنهایی بهطور معنیداری در دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری بیشتر از دانشآموزان عادی است P<0/05)).
بحث و نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاکی از تأثیرات منفی ناتوانی یادگیری بر متغیرهای اهمالکاری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و احساس تنهایی دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |