دوره 32، شماره 6 - ( شهریور 1400 )
جلد 32 شماره 6 صفحات 447-437 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Niazi S, Mirdar S, Bazar R, Hamidian G, Talebi V. EVALUATION OF HIF-1Α RESPONSE AND THE RATE OF BRONCHIAL AND BRONCHIOLE APOPTOSIS IN LUNG TISSUE OF MALE WISTAR RATS IN CASE OF DECREASED EXERCISE LOAD AND HYPOBARIC HYPOXIA CONDITIONS BELONGING TO HIGH-INTENSITY INTERVAL TRAINING. Studies in Medical Sciences 2021; 32 (6) :437-447
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5511-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5511-fa.html
نیازی صابر، میردار شادمهر، بزار رضا، حمیدیان غلامرضا، طالبی وحید. تأثیر کاهش بار تمرین و شرایط هیپوباریک هایپوکسی متعاقب تمرین اینتروال فزاینده بر سطوح HIF-1α و میزان آپوپتوز برونش و برونشیول بافت ریه رتهای نر ویستار. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1400; 32 (6) :437-447
دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، Saber_niazi@yahoo.com
چکیده: (2723 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دستیابی اوج و حفظ عملکرد ورزشی برای ورزشکاران حائز اهمیت است، تیپر و قرارگیری در شرایط محیطی راهبردی برای رسیدن به این هدف است. اما آسیبهای داخلی همچون بافت ریه در این شرایط کمتر موردتوجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر برسی تأثیر کاهش بار تمرین و شرایط هیپوباریک هایپوکسی متعاقب تمرین اینتروال فزاینده بر سطوح HIF-1α و میزان آپوپتوز برونش وبرونشیول بافت ریه رتهای نر ویستار بود.
مواد و روش کار: ازاین‌رو نمونههای پژوهش حاضر، 30 سر رت نر ویستار (6 سر کنترل، 24 سر تجربی)، سالم (4 هفتهای با میانگین وزنی 9±72 گرم) بود. گروه تجربی پس از 6 هفته تمرین تناوبی به چهار گروه تمرین اینتروال، تیپر، هیپوباریک هایپوکسی و تیپر هایپوکسی تقسیم شدند. گروههای تجربی به مدت سه هفته با ادامه تمرین اینتروال، تیپر و شرایط هایپوکسی به اجرای تمرین تناوبی پرداختند. جهت اندازهگیری میزان HIF-1α و آپوپتوز برونش و برونشیول، بافت ریه خارج و موردسنجش قرار گرفت. دادهها با روش آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه ارزیابی شد.
یافته‌ها: قرارگیری در شرایط هیپوباریک هایپوکسی با افزایش معنی‌داری در میزان HIF-1α، آپوپتوز برونش و برونشیول ریه (05/0≥P)، همچنین تیپر در مقایسه با شرایط هیپوباریک هایپوکسی با کاهش معنی‌داری (05/0≥P) در میزان HIF-1α، آپوپتوز برونش و برونشیول بافت ریه همراه بود.
بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین شرایط هیپوباریک هایپوکسی با افزایش میزان HIF-1α و آپوپتوز برونش و برونشیول ریه همراه است که به‌کارگیری تیپر میتواند به‌عنوان روشی در کاهش HIF-1α و آپوپتوز برونش و برونشیول ریه ناشی از تمرین اینتروال فزاینده و شرایط محیطی مؤثر باشد.
مواد و روش کار: ازاین‌رو نمونههای پژوهش حاضر، 30 سر رت نر ویستار (6 سر کنترل، 24 سر تجربی)، سالم (4 هفتهای با میانگین وزنی 9±72 گرم) بود. گروه تجربی پس از 6 هفته تمرین تناوبی به چهار گروه تمرین اینتروال، تیپر، هیپوباریک هایپوکسی و تیپر هایپوکسی تقسیم شدند. گروههای تجربی به مدت سه هفته با ادامه تمرین اینتروال، تیپر و شرایط هایپوکسی به اجرای تمرین تناوبی پرداختند. جهت اندازهگیری میزان HIF-1α و آپوپتوز برونش و برونشیول، بافت ریه خارج و موردسنجش قرار گرفت. دادهها با روش آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه ارزیابی شد.
یافته‌ها: قرارگیری در شرایط هیپوباریک هایپوکسی با افزایش معنی‌داری در میزان HIF-1α، آپوپتوز برونش و برونشیول ریه (05/0≥P)، همچنین تیپر در مقایسه با شرایط هیپوباریک هایپوکسی با کاهش معنی‌داری (05/0≥P) در میزان HIF-1α، آپوپتوز برونش و برونشیول بافت ریه همراه بود.
بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین شرایط هیپوباریک هایپوکسی با افزایش میزان HIF-1α و آپوپتوز برونش و برونشیول ریه همراه است که به‌کارگیری تیپر میتواند به‌عنوان روشی در کاهش HIF-1α و آپوپتوز برونش و برونشیول ریه ناشی از تمرین اینتروال فزاینده و شرایط محیطی مؤثر باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
