دوره 31، شماره 4 - ( تیر 1399 )
جلد 31 شماره 4 صفحات 315-305 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khajehlandi M, Bolboli L, Siahkuhian M, Rami M, Tabandeh M. THE EFFECT OF MODERATE-INTENSITY ENDURANCE TRAINING ON CORTISOL LEVELS, MEF-2C AND MMP-2 GENE EXPRESSION IN MALE RATS MYOCARDIUM: INTERVENTIONAL AND EXPERIMENTAL STUDY. Studies in Medical Sciences 2020; 31 (4) :305-315
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5140-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5140-fa.html
خواجه لندی مژده، بلبلی لطفعلی، سیاهکوهیان معرفت، رمی محمد، تابنده محمدرضا. اثر تمرین استقامتی با شدت متوسط بر سطوح کورتیزول و بیان ژن عامل افزایش‌دهنده مایوسیت خانواده 2 سی و ماتریکس متاپروتئیناز-2 در میوکارد رتهای نر: مطالعه مداخله‌ای و تجربی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1399; 31 (4) :305-315
دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول) ، l_bolboli@uma.ac.ir
چکیده: (2995 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف:: از یکسو سازگاریهای ساختاری و عملکردی عضله قلبی به استرسهای مختلف باعث تغییرات اساسی در این بافت میگردد و از سوی دیگر تمرین ورزشی بهعنوان یک استرسزای مطلوب باعث افزایش آنژیوژنز و هایپرتروفی بافت قلب میگردد. ازاین‌رو هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بر سطوح کورتیزول و بیان ژن MEF-2C و MMP-2 در میوکارد رتهای نر نژاد ویستار بود.
مواد و روش کار: بیست سر موش صحرایی نر بالغ با 10 هفته سن و وزن 2/8±243 گرم در مطالعه تجربی حاضر موردبررسی قرار گرفتند و به دو گروه 10 تایی: تمرین استقامتی و کنترل تقسیم شدند. حیوانات شش هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت 5 روز در هفته روی تردمیل انجام دادند. قبل از شروع پروتکل تمرینی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونههای خون گرفته شد و 24 ساعت پس از آخرین جلسه بافت قلب برای بیان ژن MEF-2C و MMP-2 استخراج گردید. برای مقایسه تغییرات سطوح کورتیزول از آزمون تحلیل کوواریانس و برای بررسی تغییرات بیان ژن از آزمون t مستقل با سطح آماری (05/0(P< استفاده گردید.
یافته‌ها: بین سطوح کورتیزول پس از شش هفته تمرین استقامتی نسبت به پیش‌آزمون و در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب با سطح معناداری (342/0(P= و (08/0 (P=کاهش معناداری مشاهده نشد. میزان بیان ژن هر دو فاکتور MEF-2C و MMP-2 در بافت قلب رتها 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین استقامتی با شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب با سطح معناداری (016/0(P= و (021/0(P= افزایش پیدا کرد.
بحث و نتیجه‌گیری: میتوان این‌گونه بیان کرد که تمرین استقامتی با شدت متوسط اثر مثبتی بر کنترل هایپرتروفی و آنژیوژنز بافت قلب رتها دارد و بدین ترتیب به نظر میرسد که در پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی میتواند مؤثر باشد و سازگاریهای ساختاری مفیدی برای افراد به ارمغان بیاورد.
مواد و روش کار: بیست سر موش صحرایی نر بالغ با 10 هفته سن و وزن 2/8±243 گرم در مطالعه تجربی حاضر موردبررسی قرار گرفتند و به دو گروه 10 تایی: تمرین استقامتی و کنترل تقسیم شدند. حیوانات شش هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت 5 روز در هفته روی تردمیل انجام دادند. قبل از شروع پروتکل تمرینی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونههای خون گرفته شد و 24 ساعت پس از آخرین جلسه بافت قلب برای بیان ژن MEF-2C و MMP-2 استخراج گردید. برای مقایسه تغییرات سطوح کورتیزول از آزمون تحلیل کوواریانس و برای بررسی تغییرات بیان ژن از آزمون t مستقل با سطح آماری (05/0(P< استفاده گردید.
یافته‌ها: بین سطوح کورتیزول پس از شش هفته تمرین استقامتی نسبت به پیش‌آزمون و در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب با سطح معناداری (342/0(P= و (08/0 (P=کاهش معناداری مشاهده نشد. میزان بیان ژن هر دو فاکتور MEF-2C و MMP-2 در بافت قلب رتها 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین استقامتی با شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب با سطح معناداری (016/0(P= و (021/0(P= افزایش پیدا کرد.
بحث و نتیجه‌گیری: میتوان این‌گونه بیان کرد که تمرین استقامتی با شدت متوسط اثر مثبتی بر کنترل هایپرتروفی و آنژیوژنز بافت قلب رتها دارد و بدین ترتیب به نظر میرسد که در پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی میتواند مؤثر باشد و سازگاریهای ساختاری مفیدی برای افراد به ارمغان بیاورد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
