دوره 30، شماره 5 - ( مرداد 1398 )
جلد 30 شماره 5 صفحات 404-393 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mikaeili N, narimani M, gharib blook M, bolandi A D. THE ROLE OF NEGATIVE EMOTION, ALEXITHYMIA, AND INTERPERSONAL FACTORS IN PREDICTING SELF-HARM BEHAVIOR IN ADOLESCENTS: A CORRELATIONAL STUDY. Studies in Medical Sciences 2019; 30 (5) :393-404
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4809-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4809-fa.html
میکائیلی نیلوفر، نریمانی محمد، قریب بلوک معصومه، بلندی آذردخت. نقش هیجانات منفی، ناگویی خلقی و روابط بینفردی در پیشبینی رفتار آسیب به خود در نوجوانان: یک مطالعه همبستگی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (5) :393-404
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول) ، Nmikaeili@yahoo.com
چکیده: (4371 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: رفتار خودآسیبی یکی از رفتارهای شایع، بهخصوص در دختران نوجوان است. پژوهش حاضر، به بررسی نقش هیجانات منفی، ناگویی خلقی و روابط بین فردی در پیشبینی رفتار خودآسیبی در دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر سراب پرداخته است.
مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی به روش همبستگی انجام گرفت. نمونه موردمطالعه شامل 285 دانشآموز دختر پایههای نهم تا پیشدانشگاهی بودند که به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند. از 285 آزمودنی، 270 دانشآموز، پرسشنامه را بهصورت کامل پر کردند و تعداد 15 پرسشنامه به دلیل پاسخهای ناقص، کنار گذاشته شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه آسیب به خود، مقیاس افسردگی بک، مقیاس ناگویی خلقی، پرسشنامه استرس انتظارات تحصیل، مقیاس رابطه والد-کودک و پرسشنامه رابطه با همسالان استفاده شده است. دادههای جمعآوریشده نیز با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان دادند که هیجانهای منفی ازجمله افسردگی و استرس تحصیلی، ناگویی خلقی و روابط بین فردی با رفتار خودآسیبی، رابطه معنیداری (01/0>P) دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان میدهد که متغیرهای افسردگی، استرس تحصیلی و ناگویی خلقی قادرند 42 درصد رفتار خودآسیبی عمدی در نوجوانان را بهطور معنادار (01/0>P) تبیین نمایند و متغیرهای رابطه با والدین و رابطه با همسالان قادرند 17 درصد رفتار خودآسیبی عمدی در نوجوانان را بهطور معنادار (01/0>P) تبیین نمایند.
بحث و نتیجهگیری: نتایج این پژوهش در طرحریزی برنامههای پیشگیری از رفتارهای عمدی خودآسیبی نوجوانان اهمیت ویژهای داشته و در ارتقاء مداخلات درمانی به روانشناسان و مشاوران یاری میرساند.
مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی به روش همبستگی انجام گرفت. نمونه موردمطالعه شامل 285 دانشآموز دختر پایههای نهم تا پیشدانشگاهی بودند که به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند. از 285 آزمودنی، 270 دانشآموز، پرسشنامه را بهصورت کامل پر کردند و تعداد 15 پرسشنامه به دلیل پاسخهای ناقص، کنار گذاشته شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه آسیب به خود، مقیاس افسردگی بک، مقیاس ناگویی خلقی، پرسشنامه استرس انتظارات تحصیل، مقیاس رابطه والد-کودک و پرسشنامه رابطه با همسالان استفاده شده است. دادههای جمعآوریشده نیز با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان دادند که هیجانهای منفی ازجمله افسردگی و استرس تحصیلی، ناگویی خلقی و روابط بین فردی با رفتار خودآسیبی، رابطه معنیداری (01/0>P) دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان میدهد که متغیرهای افسردگی، استرس تحصیلی و ناگویی خلقی قادرند 42 درصد رفتار خودآسیبی عمدی در نوجوانان را بهطور معنادار (01/0>P) تبیین نمایند و متغیرهای رابطه با والدین و رابطه با همسالان قادرند 17 درصد رفتار خودآسیبی عمدی در نوجوانان را بهطور معنادار (01/0>P) تبیین نمایند.
بحث و نتیجهگیری: نتایج این پژوهش در طرحریزی برنامههای پیشگیری از رفتارهای عمدی خودآسیبی نوجوانان اهمیت ویژهای داشته و در ارتقاء مداخلات درمانی به روانشناسان و مشاوران یاری میرساند.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
