دوره 29، شماره 12 - ( اسفند 1397 )
جلد 29 شماره 12 صفحات 919-913 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mosallanezhad Z, hemmatinafar M, sotoodeh A, erfanian S. The Effect of High-Intensity Interval Training on telomere length, telomerase, and telomere related factors of Leukocytes in Sedentary Young Women. Studies in Medical Sciences 2019; 29 (12) :913-919
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4552-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4552-fa.html
مصلی نژاد زهرا، همتی نفر محمد، ستوده عبدرضا، عرفانیان سعیده. تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا بر طول تلومر، تلومراز و عامل مرتبط با تلومر در لکوسیتهای زنان جوان غیر فعال. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1397; 29 (12) :913-919
بخش علوم ورزشی، دانشگاه شیراز ، m.hemmatinafar@shirazu.ac.ir
چکیده: (3457 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: هدف از این مطالعه تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر طول تلومر و عوامل تلومری در لکوسیتهای زنان جوان غیرفعال بود.
مواد و روش کار: بدین منظور 21 نفر دانشجو به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (11n=، سن:01/2± 25/23 سال، قد:44/5±32/163 سانتیمتر، وزن: 56/7 ±2/62 کیلوگرم) وگروه کنترل (10n= ، سن:32/1± 42/24 سال، قد:88/4±00/165 سانتی متر، وزن: 80/6 ±6/66 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته پروتکل تمرینی HIIT را اجرا کردند. هر جلسه شامل 3 تا 6 تکرار دویدن با حداکثر سرعت در یک ناحیه 20 متری با 30 ثانیه بازیافت بود. نمونههای خونی یک روز قبل و بعد اجرای پروتکل تمرینی به صورت ناشتا جمع آوری شد.تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آماری T مستقل و همبسته انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، طول تلومر (نسبت T/S) ( 04/0 p=) و فعالیت آنزیم تلومراز ( 045/0 p=) در گروه تجربی افزایش معناداری داشت. همچنین، درصد چربی بدن ، میزان BMI و وزن نیز در این گروه در حد معناداری کاهش یافت.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد به نطر میرسد HIIT - به عنوان یک شیوه تمرینی مناسب و کارآمد- از نظر زمانی برای افزایش فعالیت آنزیم تلومراز و در نتیجه بهتر شدن فرسایش طول تلومر در زنان جوان غیر فعال سودمند است.
مواد و روش کار: بدین منظور 21 نفر دانشجو به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (11n=، سن:01/2± 25/23 سال، قد:44/5±32/163 سانتیمتر، وزن: 56/7 ±2/62 کیلوگرم) وگروه کنترل (10n= ، سن:32/1± 42/24 سال، قد:88/4±00/165 سانتی متر، وزن: 80/6 ±6/66 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته پروتکل تمرینی HIIT را اجرا کردند. هر جلسه شامل 3 تا 6 تکرار دویدن با حداکثر سرعت در یک ناحیه 20 متری با 30 ثانیه بازیافت بود. نمونههای خونی یک روز قبل و بعد اجرای پروتکل تمرینی به صورت ناشتا جمع آوری شد.تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آماری T مستقل و همبسته انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، طول تلومر (نسبت T/S) ( 04/0 p=) و فعالیت آنزیم تلومراز ( 045/0 p=) در گروه تجربی افزایش معناداری داشت. همچنین، درصد چربی بدن ، میزان BMI و وزن نیز در این گروه در حد معناداری کاهش یافت.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد به نطر میرسد HIIT - به عنوان یک شیوه تمرینی مناسب و کارآمد- از نظر زمانی برای افزایش فعالیت آنزیم تلومراز و در نتیجه بهتر شدن فرسایش طول تلومر در زنان جوان غیر فعال سودمند است.
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
