دوره 29، شماره 6 - ( ماهنامه شهریور 1397 )
جلد 29 شماره 6 صفحات 410-398 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Javandoust Gharehbagh F, Khalkhali H, taghizadeh afshari A, nourooz-zadeh J. Delayed graft function and its associated risk factors in Imam Khamenei kidney transplantation Unit. Studies in Medical Sciences 2018; 29 (6) :398-410
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4137-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4137-fa.html
جواندوست قره باغ فرید، خلخالی حمیدرضا، تقی زاده افشاری علی، نوروززاده جعفر. عملکرد تاخیری گرافت و عوامل خطر مرتبط با آن در مرکز پیوند کلیه بیمارستان امام خمینی ارومیه . مجله مطالعات علوم پزشکی. 1397; 29 (6) :398-410
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ، jaffarnouroozzadeh@yahoo.co.uk
چکیده: (4377 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: عملکرد تأخیری کلیه (DGF; Delayed graft function) یکی از چالشهای موجود درزمینه‌ی پیوند کلیه میباشد. وقوع DGF منجر به کاهش بقای یک‌ساله و پنج‌ساله گرافت میشود. کاهش بروز DGF از بار تحمیلی بر سیستم بهداشت کاسته و منجر به بهبود کیفیت زندگی گیرندههای پیوند میشود. باوجوداینکه تاکنون بیش از 2000 پیوند کلیه در مرکز پیوند ارومیه انجام شده است ولی تاکنون بروز DGF و عوامل خطر مربوط به آن گزارش نشده است. این مطالعه باهدف تعیین بروز DGF و عوامل خطر مربوط به آن در مرکز پیوند بیمارستان امام خمینی ارومیه اجرا شد.
مواد و روش کار: در این مطالعه آیندهنگر 39 نفر از افراد پیوند شده در بازهی زمانی 8 ماهه وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک بیمار اعم از شاخص تودهی بدنی، سن، جنس، نوع اهداکننده، مدت‌زمان ایسکمی سرد و گرم از پایگاه اطلاعاتی پیوند استخراج گردید. کراتینین، نیتروژن اوره سرم به ترتیب به روش ژافه و اوره آز اندازهگیری شد. بیماران بر اساس نیاز به دیالیز در هفتهی اول بعد از پیوند به دو دسته شامل DGF (مراجعه به دیالیز) و none-DGF تقسیم شدند. برای ارزیابی تفاوت‌های کمی بدون توزیع نرمال و با توزیع نرمال بین دو گروه موردمطالعه به ترتیب از آزمونهای من-ویتنی یو و independent T-test و برای مقایسه‌ی داده‌های کیفی بین دو گروه از Fisher’s exact test استفاده شد. برای بررسی توانایی پیشگویی کنندگی متغیرهای کمی متفاوت بین دو گروه موردمطالعه، آنالیز ROC (receiver operating characteristic) صورت گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن گیرندگان کلیه 2/13±6/41 سال بود (بازهی سنی 14 تا 69 سال). توزیع تعداد گیرندههای مرد و زن به ترتیب برابر 21 (8/53درصد) و 18 (2/46درصد) نفر بود. پنج نفر (8/12درصد(دارای DGF شدند. متغیرهای سن، جنس گیرنده و اهداکننده، سمت کلیهی پیوندی، سابقهی فشارخون، شاخص تودهی بدنی (BMI)، ایسکمی سرد و گرم، کراتینین و نیتروژن اوره خون (BUN) و میانگین برونده ادراری در روز قبل از پیوند کلیه بین دو گروه موردمطالعه ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری را نداشتند. میزان برودنده ادراری در روز اول بعد از پیوند در گروه DGF نسبت به گروه none-DGF کم‌تر بود (021/0 P=). مساحت زیر منحنی، نقطهی برش، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری منفی و مثبت برای برونده ادراری روز اول پیوند به ترتیب برابر 82/0، 9650 میلی‌لیتر، 80درصد، 5/73درصد، 5/73، 80درصد بود.
بحث و نتیجه‌گیری:: یافتههای این مطالعه حاکی از آن است که بروز عملکرد تأخیری در مرکز پیوند کلیه در بین گیرندههای پیوند از اهداکنندههای زنده و در بین کل گیرندگان پیوند (زنده+ غیرزنده) به ترتیب برابر 6/8درصد و 8/12درصد بود که در محدودهی گزارش‌شده توسط سایر مطالعات قرار میگیرد. علاوه به راین، مطالعهی حاضر نشان داد میزان برون ده ادراری در 24 ساعت اولیهی بعد از پیوند میتواند شاخص پیشگویی مناسبی برای DGF باشد. مطالعات بیشتر با حجم نمونهی بیشتر برای به دست آوردن تصویری بهتر از بروز DGF و عوامل خطر مرتبط با آن ضروری است.
مواد و روش کار: در این مطالعه آیندهنگر 39 نفر از افراد پیوند شده در بازهی زمانی 8 ماهه وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک بیمار اعم از شاخص تودهی بدنی، سن، جنس، نوع اهداکننده، مدت‌زمان ایسکمی سرد و گرم از پایگاه اطلاعاتی پیوند استخراج گردید. کراتینین، نیتروژن اوره سرم به ترتیب به روش ژافه و اوره آز اندازهگیری شد. بیماران بر اساس نیاز به دیالیز در هفتهی اول بعد از پیوند به دو دسته شامل DGF (مراجعه به دیالیز) و none-DGF تقسیم شدند. برای ارزیابی تفاوت‌های کمی بدون توزیع نرمال و با توزیع نرمال بین دو گروه موردمطالعه به ترتیب از آزمونهای من-ویتنی یو و independent T-test و برای مقایسه‌ی داده‌های کیفی بین دو گروه از Fisher’s exact test استفاده شد. برای بررسی توانایی پیشگویی کنندگی متغیرهای کمی متفاوت بین دو گروه موردمطالعه، آنالیز ROC (receiver operating characteristic) صورت گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن گیرندگان کلیه 2/13±6/41 سال بود (بازهی سنی 14 تا 69 سال). توزیع تعداد گیرندههای مرد و زن به ترتیب برابر 21 (8/53درصد) و 18 (2/46درصد) نفر بود. پنج نفر (8/12درصد(دارای DGF شدند. متغیرهای سن، جنس گیرنده و اهداکننده، سمت کلیهی پیوندی، سابقهی فشارخون، شاخص تودهی بدنی (BMI)، ایسکمی سرد و گرم، کراتینین و نیتروژن اوره خون (BUN) و میانگین برونده ادراری در روز قبل از پیوند کلیه بین دو گروه موردمطالعه ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری را نداشتند. میزان برودنده ادراری در روز اول بعد از پیوند در گروه DGF نسبت به گروه none-DGF کم‌تر بود (021/0 P=). مساحت زیر منحنی، نقطهی برش، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری منفی و مثبت برای برونده ادراری روز اول پیوند به ترتیب برابر 82/0، 9650 میلی‌لیتر، 80درصد، 5/73درصد، 5/73، 80درصد بود.
بحث و نتیجه‌گیری:: یافتههای این مطالعه حاکی از آن است که بروز عملکرد تأخیری در مرکز پیوند کلیه در بین گیرندههای پیوند از اهداکنندههای زنده و در بین کل گیرندگان پیوند (زنده+ غیرزنده) به ترتیب برابر 6/8درصد و 8/12درصد بود که در محدودهی گزارش‌شده توسط سایر مطالعات قرار میگیرد. علاوه به راین، مطالعهی حاضر نشان داد میزان برون ده ادراری در 24 ساعت اولیهی بعد از پیوند میتواند شاخص پیشگویی مناسبی برای DGF باشد. مطالعات بیشتر با حجم نمونهی بیشتر برای به دست آوردن تصویری بهتر از بروز DGF و عوامل خطر مرتبط با آن ضروری است.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
