Tahan M, Askari Z, Ahangri E. The effectiveness of group therapy based on commitment and acceptance of the increase in life satisfaction in people with empty nest syndrome. Studies in Medical Sciences 2017; 28 (9) :540-547
URL:
http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3824-fa.html
طحان محمد، عسکری زهرا، آهنگری الهه. اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر افزایش رضایت از زندگی در افراد مبتلا به سندرم آشیانه خالی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1396; 28 (9) :540-547
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3824-fa.html
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. ، t.mohammad2@gmail.com
چکیده: (21926 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: این پژوهش باهدف، بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر افزایش رضایت از زندگی در افراد مبتلا به سندرم آشیانه خالی انجام شد.
مواد و روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد میانسال مراجعهکننده به مرکز رواندرمانی سپید شهر کاشمر در سال 1395 بود. از این جامعهی آماری به شیوه نمونهگیری هدفمند و داوطلبانه، تعداد 30 نفر بهعنوان نمونه انتخاب، بهطور کاملاً تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه در آغاز و پایان درمان به پرسشنـامه رضایت از زندگی (SWLS) داینر و همکاران (1985) پاسخ دادند. تجزیهوتحلیل آماری دادهها، با نرمافزار spss-22 و آمار استنبـاطی (آزمون تحلیل کوواریانس) انجام شد.
یافتهها: یافتههای نشان داد که میانگین نمرات رضایت از زندگی در پسآزمون گروه آزمایش بهطور معناداری از میانگین نمرات پسآزمون در گروه کنترل بالاتر است.
بحث و نتیجهگیری: نتایج نشان داد گروه درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر افزایش رضایت از زندگی در افراد مبتلا به سندرم آشیانه خالی تاثیر دارد. لذا میتواند بهعنوان یک راهکار درمانی موردتوجه و استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
عمومى