تاریخ دریافت 21/04/1394 تاریخ پذیرش 26/06/1394

پیش‌زمینه و هدف: اسید اوریک (UA) و (FA) Fetuin A به‌عنوان عوامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی مطرح شدندUA . محصول نهایی متابولیسم پورینها است ودر بدن نقش آنتی‌اکسیدانی ایفا می‌کنند. FA یک پروتئین ترشحی از کبد، که یکی از نقش فیزیولوژیکی آن مهار کلسیفیکاسیون عروق می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط شدت گرفتگی عروق کرونری با سطح UA و FA صورت گرفته است.

مواد و روش کار: 83 نفر که تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفته بودند. براساس نتایج آنژیوگرافی، در سه گروه شامل: کنترل (9/8 ±55 سال21 نفر: CLT)، با گرفتگی یکرگ(1/10±57سال 20نفر1VD: ) و گروه بیماران با گرفتگی چند رگ (7/9±4/65سال42 نفر: Multi VD) دسته‌بندی شدند. سطح سرمیFA به روش الایزا و پارامترهای بیوشیمیائی با روش‌های روتین آزمایشگاهی اندازه‌گیری شدند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 22) انجام گرفت.

یافته‌ها: سطوح سرمی UAدر گروه‌های Multi VD و1VD بالاتر از گروه CTL بودند (P=0.05) .سطح سرمیFA با افزایش شدت گرفتگی کاهش اندکی نشان داد (P=0.23).Multiple regressionanalysis نشان داده کهسن، BMI، HDL-C، گلوکز و Hbبا شدت گرفتگی ارتباط معنی‌داری داشتند. (P&le0.05) همچنین تحلیل‌های آماری نشان دادن که افرایش UA یک عامل خطر مستقل برای بروز گرفتگی عروق کرونر می‌باشد. ارتباطی بین سطوح FA و شدت گرفتگی عروق وجود نداشت.

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به حجم کم نمونه‌های مورد مطالعه یافته‌های نشان می‌دهد افزایش میزان سرمی UA با شدت گرفتگی عروق کرونر ارتباط دارد و یک عامل خطر مستقل برای بروز بیماری می‌باشد. اما در خصوص بررسی نقش FA با شدت گرفتگی عروق کرونر هنوز نیاز به مطالعات بیشتر با حجم نمونه بزرگ‌تر و با در نظر گرفتن درجه کلسیفیکاسیون عروق نیاز می‌باشد.

[1] دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی علوم پزشکی ارومیه، ایران

[1] دانشیار گروه قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران

[1] استادیار گروه قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ایران

[1] دانشجوی دکترا تخصصی آمار زیستی،دانشکده پزشکی علوم پزشکی تربیت مدرس،تهران ، ایران

[1] دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی علوم پزشکی ارومیه، ایران

[1] دکترا تخصصی علوم آزمایشگاهی، آزمایشگاه پاستور، مهاباد

[1] استاد بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران (نویسنده مسئول)