پیش‌زمینه و هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر "بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی " بر کاهش طول مدت سردرد در بیماران مبتلا به میگرن مزمن شهر اصفهان انجام گرفته است. روش: به‌منظور انجام پژوهش 2 بیمار مبتلا به میگرن مزمن به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش، از روش مورد منفرد با طرح A-B استفاده شد که پس از تعیین موقعیت خط پایه مداخله آغاز شد و آزمودنی‌ها 24 جلسه مداخله‌ی 45 دقیقه‌ای انفرادی دریافت کردند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش فرم روز نگار سردرد است.

یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش بر اساس شاخص‌های تحلیل دیداری نشان داد، مداخله‌ی موردنظر در مورد هر 2 آزمودنی اثربخش بوده است.

نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که به‌واسطه روش درمانی بیوفیدبک الکترومیوگرافی و آموزش آرمیدگی طول مدت سردرد در بیماران مبتلا به میگرن مزمن کاهش یافت. بنابراین پیشنهاد می‌شود از این روش درمانی که در کنار دارودرمانی، می‌تواند منجر به ماندگاری بیشتر اثر دارو و کاهش طول مدت حملات شود، استفاده شود.