دوره 30، شماره 4 - ( تیر 1398 )
جلد 30 شماره 4 صفحات 314-300 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
habibi maleki A, tofighi A, ghaderi pakdel F, tolouei azar J. THE EFFECT OF 12 WEEKS OF MODERATE INTENSITY CONTINUOUS TRAINING (MICT) ON INFLAMMATORY AND ANGIOGENESIS FACTORS OF VISCERAL AND SUBCUTANEOUS ADIPOSE TISSUE IN OBESE RATS: A SEMI-EXPERIMENTAL STUDY. Studies in Medical Sciences 2019; 30 (4) :300-314
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4802-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4802-fa.html
حبیبی ملکی عارف، توفیقی اصغر، قادری پاکدل فیروز، طلوعی آذر جواد. تأثیر 12 هفته تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) بر فاکتورهای التهابی و آنژیوژنزی بافت چربی احشایی و زیر پوستی موشهای صحرایی چاق: یک مطالعه نیمه تجربی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (4) :300-314
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، a.tofighi@urmia.ac.ir
چکیده: (6844 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: فعالیت بدنی با تعدیل آنژیوژنز در بافت چربی، پروفایل متابولیکی کل بدن را تحت تأثیر قرار میدهد. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین تداومی با شدت متوسط بر مقادیر VEGF، PEDF و PAI-1 بافت چربی احشایی و زیر پوستی موشهای چاق بود.
مواد و روش کار: 15 سر موش نر نژاد ویستار، ابتدا به 2 گروه تغذیه با غذای پر چرب (10 سر) و تغذیه با غذای استاندارد (5 سر) تقسیم شدند. پس از 12 هفته، مجدداً گروه تغذیه با غذای پر چرب به 2 گروه تمرین تداومی با شدت متوسط و کنترل رژیم غذایی پر چرب تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته و با شدت 60-50 درصد حداکثر سرعت اجرا شد. مقادیر VEGF، PEDF و PAI-1 بافت چربی زیر پوستی و احشایی به روش الایزا اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون آماری t همبسته و ANOVA یک راهه انجام شد (05/0≥P).
یافتهها: 12 هفته رژیم غذایی پر چرب سبب افزایش معنادار و 12 هفته تمرین تداومی با شدت متوسط باعث کاهش معنادار وزن رتها شد. مقادیر VEGF چربی زیر پوستی و احشایی در گروه تمرین تداومی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل رژیم غذایی پر چرب افزایش معناداری داشت (008/0P=). مقادیر PEDF چربی زیر پوستی (001/0P=) و PAI-1 چربی احشایی (002/0P=) در گروه تمرین تداومی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل HFD کاهش معناداری داشت.
بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی با شدت متوسط اختلالات آنژیوژنزی ناشی از هایپرتروفی بافت چربی به ویژه بافت چربی احشایی که سبب ترشح فاکتورهای التهابی میشود را بهبود میبخشد که این عمل نقش به سزایی در کنترل تخریب متابولیکی چاقی دارد.
مواد و روش کار: 15 سر موش نر نژاد ویستار، ابتدا به 2 گروه تغذیه با غذای پر چرب (10 سر) و تغذیه با غذای استاندارد (5 سر) تقسیم شدند. پس از 12 هفته، مجدداً گروه تغذیه با غذای پر چرب به 2 گروه تمرین تداومی با شدت متوسط و کنترل رژیم غذایی پر چرب تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته و با شدت 60-50 درصد حداکثر سرعت اجرا شد. مقادیر VEGF، PEDF و PAI-1 بافت چربی زیر پوستی و احشایی به روش الایزا اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون آماری t همبسته و ANOVA یک راهه انجام شد (05/0≥P).
یافتهها: 12 هفته رژیم غذایی پر چرب سبب افزایش معنادار و 12 هفته تمرین تداومی با شدت متوسط باعث کاهش معنادار وزن رتها شد. مقادیر VEGF چربی زیر پوستی و احشایی در گروه تمرین تداومی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل رژیم غذایی پر چرب افزایش معناداری داشت (008/0P=). مقادیر PEDF چربی زیر پوستی (001/0P=) و PAI-1 چربی احشایی (002/0P=) در گروه تمرین تداومی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل HFD کاهش معناداری داشت.
بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی با شدت متوسط اختلالات آنژیوژنزی ناشی از هایپرتروفی بافت چربی به ویژه بافت چربی احشایی که سبب ترشح فاکتورهای التهابی میشود را بهبود میبخشد که این عمل نقش به سزایی در کنترل تخریب متابولیکی چاقی دارد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
