Ghoreishi S, Sam M R. Treatment with 2-methyl- 3-pentyl-6-methoxyprodiginine isolated from serracia marcescens decreases cell viability and induces appoptosis in acute lymphoblaastic leukemia cells. Studies in Medical Sciences 2017; 28 (8) :17-24
URL:
http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3706-fa.html
قریشی سمیه، سام محمدرضا. درمان با 2-متیل - 3-پنتیل-6-متیوکسی پروینژینین جدا شده از Serratia marcescens باعث کاهش زنده ماندن سلولی می شود و باعث سوزش سلولهای لوسمی لنفوبلاستیک حاد لنفوبلاستیک می شود.. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1396; 28 (8) :17-24
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3706-fa.html
دانشگاه ارومیه ، s_mohammadreza@yahoo.com
چکیده: (14339 مشاهده)
زمینه و هدف: لوسمی حاد لنفوبلاستیک حاد (ALL) شایع ترین بدخیمی در جهان است. با وجود پیشرفت در درمان بیماران مبتلا به ALL ، یک زیر مجموعه از بیماران دارای بیماری مکرر یا نسوز به شیمی درمانی و پیوند سلول های بنیادی خونساز هستند. در نتیجه ، ارزیابی اثربخشی ترکیبات طبیعی با راندمان بالا و حداقل عوارض جانبی ضروری است. در این راستا نشان داده شده است که برخی از رنگدانه های باکتریایی مانند پروبیگیوسین جدا شده از دیواره سلولی Marratcens Serratia فعالیتهای ضد سرطان چشمگیر دارند. هدف از این مطالعه ، بررسی اثرات پروبیژینسین بر زنده ماندن سلول و تعداد سلول ، تکثیر سلولی و آپوپتوز در رده سلولی CCRF-CEM است که به عنوان الگویی برای کلیه سلولها استفاده می شود.
مواد و روشها: سلولهای بدخیم با 100 ، 200 و 400 نانومتر نیترات پروبیژینوسفور 24 ، 48 و 72 ساعت تحت درمان قرار گرفتند و میزان تکثیر سلولی با انجام آزمایش WST-1 اندازه گیری شد. علاوه بر این ، سلولهای بدخیم به مدت 48 ساعت با غلظت مشخص شده پرهیبوزین تحت درمان قرار گرفتند و میزان انعقاد سلول و تعداد سلول ها به همراه میزان آپوپتوز به ترتیب با استفاده از روش رنگ آمیزی trypan آبی و سیتومتر سنج جریان تعیین شد.
یافته ها: درمان سلول های با افزایش غلظت پرویژیوسین به طور معنی داری کاهش یافت
تکثیر تکثیر به صورت وابسته به دوز و زمان در مقایسه با سلولهای درمان نشده است. به طور خاص ، پس از 72 ساعت درمان با 100 ، 200 و 400 نانومتر پروبیژینسین ، میزان تکثیر به ترتیب 1.5.3 1.5 77.3، ، 63 ± 63 2 و 3.2.3 ± 46.3 as در مقایسه با سلول های درمان نشده اندازه گیری شد. علاوه بر این ، پس از 48 ساعت از درمان با غلظت نشان داده شده از prodigiosin ، تعداد سلول و زنده بودن به شیوه ای وابسته به دوز کاهش یافته است. به طور خاص ، درمان با 400 نانومتر پروبیایوسین منجر به 44٪ (105 cells 4.5 سلول) و 63٪ تعداد سلول و میزان زنده ماندن به ترتیب نسبت به سلولهای درمان نشده شد. در همان شرایط ، نرخ آپوپتوز (اوایل اواخر) در غلظت های پرهیبوزین نشان داد که 33.8٪ تا 72.8٪ اندازه گیری شد.
نتیجه گیری: Prodigiosin باعث کاهش تعداد سلول و زنده ماندن و همچنین سرعت تکثیر سلولی می شود. این ترکیب همچنین باعث افزایش آپوپتوز در سلولهای CCRF-CEM می شود. بنابراین ، این ترکیب با ظرفیت طرفدار آپوپتوز بالا نشان دهنده یک عامل ضد لوسمی جذاب در ALL است.