پیش‌زمینه و هدف: تکنیک‌های فریز جنین همگام با روش‌های کمک باروری در حال گسترش هستند. هرچند انتقال جنین تازه همیشه موردتوجه بوده ولی مطالعات اندکی درزمینه‌ی مقایسه‌ی این دو روش انتقال جنین صورت گرفته، لذا مطالعه‌ی حاضر باهدف مقایسه پیامدهای باروری بین این دو تکنیک انجام شد.

مواد و روش کار: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی، 215 زنان نابارور مراجعه‌کننده به مرکز ناباروری کوثر در فاصله زمانی سال‌های 90 تا 92 تحت درمان به روش تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم، 152 نفر تحت انتقال جنین تازه و 63 نفر مورد انتقال جنین فریز ازنظر پیامدهای باروری با یکدیگر مقایسه شدند.

یافته‌ها: فراوانی رخداد حاملگی شیمیایی در زنان تحت انتقال جنین فریز بیشتر از جنین تازه بود )1/57درصد در مقایسه با 3/40 درصد، 016/0P=). رخداد حاملگی بالینی در گروه با انتقال فریز بیشتر از گروه با انتقال جنین تازه بود (8/50 درصد در مقایسه با 9/34درصد، 033/0P=). رخداد سقط قبل 6 هفته، سقط قبل 20هفته و حاملگی خارج رحمی در دو گروه تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند.

نتیجه‌گیری: انتقال جنین فریز رخداد حاملگی شیمیایی و حاملگی کلینیکی را افزایش می‌دهد و با کاهش در درصد رخداد سقط قبل 20 هفته همراه می‌باشد.