دوره 16، شماره 1 - ( فروردين 1384 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 15-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
لطفی نیا ایرج ، صمدمطلق پرویز ، شکوهی غفار ، شاکری مسلم ، صفاییان عبدالرسول . مقایسه نتایج برداشتن دیسک قدامی گردن با فیوژن و بدون آن. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1384; 16 (1) :9-15
چکیده: (12282 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: فتق دیسک گردن یک واقعه شایع است که سبب اختلال عصبی می گردد. در قرن گذشته برای درمان آن چندین روش جراحی ارایه گردید. در آوردن دیسک قدامی گردن با فیوژن و بدون آن، نمونه هایی از این روش هاست. همزمان با ارایه روش درآوردن دیسک قدامی گردن به عنوان درمان جراحی بیماری های استحاله ای دیسک گردن، اختلاف نظر در ارتباط با لزوم یا عدم لزوم فیوژن قدامی پس از در آوردن دیسک به وجود آمد. هر دو روش مزایا و معایبی دارند. هدف این مطالعه بررسی نتایج بالینی به دست آمده از دو روش قدامی برداشت دیسک گردن با فیوژن و بدون آن می باشد.مواد و روش: جمعیت مورد بررسی در این تحقیق چهل نفر است که از بین بیماران 35-55 سال با تشخیص فتق دیسک گردن و درد شعاعی مقاوم به درمان طبی با علایم تقریبا یکسان انتخاب و به صورت تصادفی تحت درآوردن دیسک قدامی گردن با فیوژنACDF) یا(Anterior cevical discectomy and fusion و در آوردن دیسک قدامی گردن بدون فیوژن ACD) یا(Anterior cevical discectomyقرار گرفتند. در هر دو گروه برداشتن دیسک قدامی با میکروسکوپ و توسط یک تیم جراحی به عمل آمد و در گروه ACDF علاوه از در آوردن دیسک، فیوژن بین مهره ای با استفاده از پیوند استخوان لگن خاصره صورت گرفت. یافته های قبل از عمل و حداقل 6 ماه بعد از آن جهت مقایسه بین دو گروه به کار گرفتهشد. برای ارزیابینتایج، از Visual Analoque Scale جهت بررسی درد شعاعی و گردن و از معیار نمره بندی پورولو Prolo برای ارزیابی وضعیت اقتصادی و اجتماعی بیمار قبل و بعد از عمل استفاده شد .یافته ها: هر دو روش موجب بهبود عالی علایم بیمار بعد از عمل و مدت کنترل گردید. در ACDF درد رادیکولر از متوسط 2.016.55 ± به 0.48 ± 0.35و درد گردن از .691.6± به 0.34 ± 0.49 کاهش یافت و نمره پورولو از 1.97 ± 4.7 به ±0.67 9.1 افزایش پیدا نمود. در ACD درد شعاعی از متوسط ±1.9 6.8 به ±0.47 0.8 و درد گردن از 0.68 ± 1.5 به ±0.490.53 کاهش یافت و نمره پورولو از 4.8±2.06به9.2±0.76 افزایش پیدا نمود. در گروه ACDF در %15 موارد عوارض مربوط به پیوند مشاهده گردید.نتیجه گیری: هر دو روش در درمان شعاعی گردن ناشی از فتق دیسک گردن موفق بود. در گروه %15 ACDF عوارض مربوط به پیوند بود در حالی که در گروه ACD اگر چه درد گردن کمی بیشتر بود ولی عوارض مربوط به پیوند در آن ها دیده نشد. در بیماران دچار فتق دیسک گردن در یک فضا که در آن ها علامت غالب شعاعی می باشد نتیجه درآوردن دیسک قدامی با فیوژن و بدون آن تفاوت عمده ندارد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
عمومى
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
