پیش‌زمینه و هدف: هدف از این مطالعه مقایسه‌ی میزان بقای بیمار و کلیه‌ی پیوندی در افراد دیابتی و غیر دیابتی پیوند شده در مرکز پیوند بیمارستان امام خمینی(ره) ارومیه بین سال‌های 1390-1380 می‌باشد.

مواد و روش کار: این مطالعه به روش مطالعه‌ی هم‌گروهی گذشته‌نگر انجام شد. برای محاسبه میزان بقای بیمار و کلیه پیوندی از روش کاپلان- مایر و برای مقایسه متغیرهای پیوسته در دو گروه از آزمون t و برای مقایسه داده‌های طبقه‌بندی‌شده از آزمون دقیق فیشر و  استفاده شد. برای مدل‌سازی عوامل مؤثر در میزان بقا از مدل رگرسیونی کاکس استفاده گردید.

یافته‌ها: میانگین مدت‌زمان پیگیری در افراد دیابتی و غیر دیابتی 09/37 ± 15/53 و 49/34 ± 62 ماه بود. میزان بقای 5 و 10 ساله بیمار در افراد دیابتی 79و 29/74 درصد، درحالی‌که در افراد غیر دیابتی 28/89و 01/81 درصد بود. میزان بقای 5 و 10 ساله کلیه‌ی پیوندی در افراد دیابتی به ترتیب 80و 04/59 درصد و در افراد غیر دیابتی 35/84 و 77 درصد بود.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه میزان بقای بیمار پیوند شده در افراد دیابتی و غیر دیابتی اختلاف معنی‌داری داشت(000/0 P=) که نشان‌دهنده‌ی اهمیت پیگیری و مراقبت مستمر بیماران دیابتی بعد از پیوند می‌باشد. میزان بقای کلیه‌ی پیوندی در افراد دیابتی و غیر دیابتی اختلاف معنی‌داری با هم نداشت(243/0 P=)، این نتیجه بیانگر این است که در افراد دیابتی پیوند کلیه یک گزینه‌ی درمانی مناسب محسوب شود.