پیشزمینه و هدف: دیستونی کانونی یک بیماری مزمن با عوارض نامطلوب است. علاوه بر عوارض جسمی، این بیماری بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر زیادی دارد. هدف این پژوهش، مقایسهی اثربخشی دارودرمانی و ترکیب دارودرمانی و بیوفیدبک الکترومیوگرافی بر کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به دیستونی کانونی مزمن بود.
مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعهی مورد شاهدی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با دو گروه است. نمونه شامل 20 بیمار زن مبتلا به تورتیکولی و 10 بیمار زن مبتلا به بلفارواسپاسم با تشخیص متخصص مغز و اعصاب بود که به شیوهی تصادفی ساده انتخاب شدند و بهطور مساوی در دو گروه گمارده شدند. هر دو گروه تحت درمان با بوتولینوم توکسین نوع A قرار گرفتند و گروه دوم علاوه بر دریافت دارو به مدت 10 هفته در 20 جلسهی درمان با بیوفیدبک الکترومیوگرافی نیز شرکت کردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی SF-36 استفاده شد که در مرحلهی پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری توسط افراد تکمیل گردید.
یافتهها: میانگین نمرات کیفیت زندگی در گروه ترکیب دارودرمانی و بیوفیدبک بهطور معناداری نسبت به گروه دارودرمانی افزایش پیدا کرد (05/0>p).
نتیجهگیری: نتایج حاکی از اثربخشی بیشتر ترکیب دارودرمانی و بیوفیدبک الکترومیوگرافی در مقایسه با دارودرمانی بر کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به دیستونی کانونی مزمن بود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |