دوره 34، شماره 4 - ( 4-1402 )
جلد 34 شماره 4 صفحات 195-191 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahhosseini E, Rahmani V. OVARIAN FIBROTHECOMA IN PREMENOPAUSAL WOMAN WITH RECENT AMENORRHEA: A CASE REPORT. Studies in Medical Sciences 2023; 34 (4) :191-195
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5983-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5983-fa.html
شاه حسینی الهام، رحمانی وحیده. گزارش یک مورد فیبروتکومای تخمدان در یک خانم پره‌منوپوز با آمنوره اخیر. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1402; 34 (4) :191-195
گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) ، Vahideh_rahmani@yahoo.com
متن کامل [PDF 547 kb]
(777 دریافت)
| چکیده (HTML) (2084 مشاهده)
شکل (1): نمای ماکروسکوپیک کیست تخمدان راست
شکل (2): نمای ماکروسکوپیک توده بزرگ و سالید آدنکس چپ
متن کامل: (1787 مشاهده)
مقدمه
سندرم میگز با آسیت، هیدروتوراکس و تومور تخمدان مشخص می‌شود که تصور بر این است که اختصاصی تومور فیبروماست (1).
فیبروما یا فیبروتکومای تخمدان جزء تومورهای استرومای طناب جنسی 1 است (2). این تومورها ازجمله تومورهای سالید و خوش‌خیم تخمدان هستند که حدود 1 درصد تا 4 درصد از کل نئوپلاسم‌های تخمدان را شامل می‌شوند (3). حدود 15 درصد از این بیماران دچار هیپرپلازی آندومتر (EH) می‌شوند و 20 درصد به‌اشتباه به‌عنوان سرطان رحم تشخیص داده می‌شوند (4). در موارد بسیار نادر هم‌زمانی این تومورها با میوم‌های رحمی گزارش شده است (5،6). حدود 15 درصد-10 درصد از فیبروتکوماهای تخمدانی ممکن است با آسیت همراه باشند و کمتر از 1 درصد موارد هم با آسیت و هم با هیدروتوراکس همراهی دارند که به‌عنوان سندرم میگز شناخته می‌شود که خودبه‌خود با برداشتن تومور از بین می‌رود (7). ازلحاظ بافتشناسی از سلول‌های دوکی-بیضی یا گرد که حاوی مقادیر متنوعی کلاژن هستند، تشکیل شده است. بخش کوما (Comas) به سلول‌های تکای داخلی تخمدان شباهت داشته و متشکل از چربی است. هم‌پوشانی زیادی ازلحاظ بافتشناسی و نیز ایمنوهیستوشیمی بین 2 جزء تشکیل‌دهنده "فیبروتکوما" وجود دارد (8). این تومورها تمام رده‌های سنی را درگیر می‌کنند و در 70 درصد موارد بیماران در Stage-I بیماری تشخیص داده می‌شوند، برخلاف تومورهای اپیتلیالی تخمدان که در Stage-III یا Stage-IV هستند (9). میزان تشخیص قبل از عمل تومورهای گرانولوزای تخمدان به علت شیوع پایین این تومورها، علائم بالینی متنوع و وجود تفاوت زیاد در سایز، شکل و اجزای داخلی این تومورها کم است. بنابراین اغلب به‌اشتباه به‌عنوان میوم رحم تشخیص داده می‌شوند. وقتی‌که سایز تومور بزرگ می‌شود، همراه با آسیت یا حتی هیدروتوراکس و افزایش سطح CA-125 اغلب به‌اشتباه به‌عنوان بدخیمی تشخیص داده می‌شوند (10).
گزارش موردی:
بیمار خانم 43 ساله، متأهل، بدون سابقه به اداری که سابقه بیماری خاصی را در خود یا خانواده ذکر نمی‌کرد با شکایت آمنوره طی 6 ماه اخیر به بخش زنان مراجعه کرد، به‌علاوه او بزرگی شکم و احساس درد و ناراحتی را از 8 ماه قبل ذکر می‌کرد. درد به‌صورت یک درد مبهم در قسمت تحتانی شکم بود که گاهی به پشت تیر می‌کشید.
با توجه به بزرگی شکم تعیین سایز دقیق رحم با معاینه لگنی امکان‌پذیر نبود. سونو واژینال یک توده جامد، متحرک و با اکوی غیرهموژن (سایزکیست mm 39*40) دارای مورال ندول و سپتای نازک را در تخمدان راست و یک توده سالید (mm51 *64) و یک کیست دارای جدار سالم به سایز mm25*30 دارای محتویات غلیظ در تخمدان چپ را گزارش کرد. آسیت گزارش نشد. او هیچ تغییر واضحی در وزن یا اشتهایش را ذکر نمی‌کرد. فشارخون او 80/125 mmhg بود. سیستم تنفسی و قلبی عروقی نرمال بود. این شرح‌حال بیمار طی 8 ماه گذشته بود. تست پاپ اسمیر نرمال بود. تست‌های آزمایشگاهی نرمال بودند، CEA و αFP نرمال بودند و سطح 6/79= CA125 بود.
بیمار به‌صورت خودسرانه درمان‌های محافظه‌کارانه را انجام داده بود و به علت عدم بهبودی 6 ماه بعد مجدداً ویزیت شد و جهت انجام C.T اسکن ارجاع شد. در C.T پریکاردیال افیوژن خفیف، پلورال افیوژن وسیع در ریه راست و یک توده سالید سیستیک بدون حدود واضح به سایز mm91*91* 114 بالای رحم با منشأ احتمالی از آدنکس چپ گزارش شد. در آدنکس راست یک کیست دارای مورال ندول mm 43 *46 دیده شد و نیز مقادیر زیادی مایع آزاد (آسیت) شکمی و لگنی گزارش گردید. سیتولوژی مایع پریتون و پلور ازنظر بدخیمی منفی بود. آندوسکوپی و کولونوسکوپی نرمال بود.
در مورد روش‌های درمان با بیمار بحث شد و سپس بیمار به متخصص هماتوآنکولوژیست ارجاع شد و 9 جلسه کموتراپی نئوادجون (کاربوپلاتین-تاکسل) با فواصل هر 3 هفته دریافت کرد. بیمار 9 ماه بعد، پس از اتمام کموتراپی مجدداً C.T انجام داد که طبق آن افیوژن پلور و پریکارد از بین رفته بود و یک ضایعه کیستیک (mm 91*91*114) در قسمت لترال فوقانی رحم بدون مورال نودال و یک کیست mm 40*31 با سپتای ضخیم در آدنکس راست وجود داشت.
با توجه به مشاهدات C.T اسکن و معاینه بالینی تصمیم به انجام عمل برداشتن کامل رحم + هر دو تخمدان 1TAH + BSO)) و برداشتن کامل تومور گرفته شد.
لاپاراتومی جهت مرحله‌بندی انجام شد. حین عمل هیچ اثری از آسیت وجود نداشت، سایز رحم نرمال بود و دارای یک میوم کوچک بود. آدنکس راست به سایز mm 30*30 بود و نمای سالید داشت. آدنکس چپ به سایز mm 150* 100 دارای نماد سالید و دارای یک ضایعه توموری چسبیده به آن بود (شکل 1).
بن‌بست داگلاس، امنتوم، سطح روده، پریتون و سایر سطوح سروزی شکم و لگن سالم بودند. لنف نودهای رتروپریتون بزرگ نبود، درکل نمای ظاهری خوش‌خیم و شبیه سندرم میگز بود، بنابراین عمل میومکتومی و خروج هر 2 لوله و تخمدان انجام شد و بافت جهت فروزن ارسال گردید که جواب فروزن در آدنکس سمت چپ فیبروتکوما و در مورد میوم رحم لیومیوما بود (شکل2).
در آدنکس سمت راست نیز سروز آدنوفیبروما (خوش‌خیم) گزارش شد، بنابراین رحم حفظ شد.
سندرم میگز با آسیت، هیدروتوراکس و تومور تخمدان مشخص می‌شود که تصور بر این است که اختصاصی تومور فیبروماست (1).
فیبروما یا فیبروتکومای تخمدان جزء تومورهای استرومای طناب جنسی 1 است (2). این تومورها ازجمله تومورهای سالید و خوش‌خیم تخمدان هستند که حدود 1 درصد تا 4 درصد از کل نئوپلاسم‌های تخمدان را شامل می‌شوند (3). حدود 15 درصد از این بیماران دچار هیپرپلازی آندومتر (EH) می‌شوند و 20 درصد به‌اشتباه به‌عنوان سرطان رحم تشخیص داده می‌شوند (4). در موارد بسیار نادر هم‌زمانی این تومورها با میوم‌های رحمی گزارش شده است (5،6). حدود 15 درصد-10 درصد از فیبروتکوماهای تخمدانی ممکن است با آسیت همراه باشند و کمتر از 1 درصد موارد هم با آسیت و هم با هیدروتوراکس همراهی دارند که به‌عنوان سندرم میگز شناخته می‌شود که خودبه‌خود با برداشتن تومور از بین می‌رود (7). ازلحاظ بافتشناسی از سلول‌های دوکی-بیضی یا گرد که حاوی مقادیر متنوعی کلاژن هستند، تشکیل شده است. بخش کوما (Comas) به سلول‌های تکای داخلی تخمدان شباهت داشته و متشکل از چربی است. هم‌پوشانی زیادی ازلحاظ بافتشناسی و نیز ایمنوهیستوشیمی بین 2 جزء تشکیل‌دهنده "فیبروتکوما" وجود دارد (8). این تومورها تمام رده‌های سنی را درگیر می‌کنند و در 70 درصد موارد بیماران در Stage-I بیماری تشخیص داده می‌شوند، برخلاف تومورهای اپیتلیالی تخمدان که در Stage-III یا Stage-IV هستند (9). میزان تشخیص قبل از عمل تومورهای گرانولوزای تخمدان به علت شیوع پایین این تومورها، علائم بالینی متنوع و وجود تفاوت زیاد در سایز، شکل و اجزای داخلی این تومورها کم است. بنابراین اغلب به‌اشتباه به‌عنوان میوم رحم تشخیص داده می‌شوند. وقتی‌که سایز تومور بزرگ می‌شود، همراه با آسیت یا حتی هیدروتوراکس و افزایش سطح CA-125 اغلب به‌اشتباه به‌عنوان بدخیمی تشخیص داده می‌شوند (10).
گزارش موردی:
بیمار خانم 43 ساله، متأهل، بدون سابقه به اداری که سابقه بیماری خاصی را در خود یا خانواده ذکر نمی‌کرد با شکایت آمنوره طی 6 ماه اخیر به بخش زنان مراجعه کرد، به‌علاوه او بزرگی شکم و احساس درد و ناراحتی را از 8 ماه قبل ذکر می‌کرد. درد به‌صورت یک درد مبهم در قسمت تحتانی شکم بود که گاهی به پشت تیر می‌کشید.
با توجه به بزرگی شکم تعیین سایز دقیق رحم با معاینه لگنی امکان‌پذیر نبود. سونو واژینال یک توده جامد، متحرک و با اکوی غیرهموژن (سایزکیست mm 39*40) دارای مورال ندول و سپتای نازک را در تخمدان راست و یک توده سالید (mm51 *64) و یک کیست دارای جدار سالم به سایز mm25*30 دارای محتویات غلیظ در تخمدان چپ را گزارش کرد. آسیت گزارش نشد. او هیچ تغییر واضحی در وزن یا اشتهایش را ذکر نمی‌کرد. فشارخون او 80/125 mmhg بود. سیستم تنفسی و قلبی عروقی نرمال بود. این شرح‌حال بیمار طی 8 ماه گذشته بود. تست پاپ اسمیر نرمال بود. تست‌های آزمایشگاهی نرمال بودند، CEA و αFP نرمال بودند و سطح 6/79= CA125 بود.
بیمار به‌صورت خودسرانه درمان‌های محافظه‌کارانه را انجام داده بود و به علت عدم بهبودی 6 ماه بعد مجدداً ویزیت شد و جهت انجام C.T اسکن ارجاع شد. در C.T پریکاردیال افیوژن خفیف، پلورال افیوژن وسیع در ریه راست و یک توده سالید سیستیک بدون حدود واضح به سایز mm91*91* 114 بالای رحم با منشأ احتمالی از آدنکس چپ گزارش شد. در آدنکس راست یک کیست دارای مورال ندول mm 43 *46 دیده شد و نیز مقادیر زیادی مایع آزاد (آسیت) شکمی و لگنی گزارش گردید. سیتولوژی مایع پریتون و پلور ازنظر بدخیمی منفی بود. آندوسکوپی و کولونوسکوپی نرمال بود.
در مورد روش‌های درمان با بیمار بحث شد و سپس بیمار به متخصص هماتوآنکولوژیست ارجاع شد و 9 جلسه کموتراپی نئوادجون (کاربوپلاتین-تاکسل) با فواصل هر 3 هفته دریافت کرد. بیمار 9 ماه بعد، پس از اتمام کموتراپی مجدداً C.T انجام داد که طبق آن افیوژن پلور و پریکارد از بین رفته بود و یک ضایعه کیستیک (mm 91*91*114) در قسمت لترال فوقانی رحم بدون مورال نودال و یک کیست mm 40*31 با سپتای ضخیم در آدنکس راست وجود داشت.
با توجه به مشاهدات C.T اسکن و معاینه بالینی تصمیم به انجام عمل برداشتن کامل رحم + هر دو تخمدان 1TAH + BSO)) و برداشتن کامل تومور گرفته شد.
لاپاراتومی جهت مرحله‌بندی انجام شد. حین عمل هیچ اثری از آسیت وجود نداشت، سایز رحم نرمال بود و دارای یک میوم کوچک بود. آدنکس راست به سایز mm 30*30 بود و نمای سالید داشت. آدنکس چپ به سایز mm 150* 100 دارای نماد سالید و دارای یک ضایعه توموری چسبیده به آن بود (شکل 1).
بن‌بست داگلاس، امنتوم، سطح روده، پریتون و سایر سطوح سروزی شکم و لگن سالم بودند. لنف نودهای رتروپریتون بزرگ نبود، درکل نمای ظاهری خوش‌خیم و شبیه سندرم میگز بود، بنابراین عمل میومکتومی و خروج هر 2 لوله و تخمدان انجام شد و بافت جهت فروزن ارسال گردید که جواب فروزن در آدنکس سمت چپ فیبروتکوما و در مورد میوم رحم لیومیوما بود (شکل2).
در آدنکس سمت راست نیز سروز آدنوفیبروما (خوش‌خیم) گزارش شد، بنابراین رحم حفظ شد.
شکل (1): نمای ماکروسکوپیک کیست تخمدان راست
شکل (2): نمای ماکروسکوپیک توده بزرگ و سالید آدنکس چپ
بر اساس پاتولوژی بافتشناسی یک لیومیوم رحمی به سایز mm 25*20 و آدنکس راست با نمای سطحی مختصری کدر و دانه‌دار با نواحی زرد و سفید به سایز mm 30*30 وجود داشت که در برش یک توده سالید کیستیک با نواحی خاکستری متمایل به سفید و خاکستری متمایل به زرد دارای نواحی کیستیک بوده تخمدان چپ به سایز mm 150*100 دارای یک تومور چسبیده بود با سطح زرد و نواحی کیستیک بود.
بر اساس پاتولوژی نهایی: در سمت راست سروز آدنوفیبروما و در سمت چپ فیبروتکوما و در مورد میوم رحم لیومیوما گزارش شد.
بحث و نتیجه‌گیری
فیبروتکوما یک تومور خوش‌خیم نادر تخمدانی است که از طیف سالیدفیبروما به تکومای غنی از لیپید گسترش دارد و از تومورهای استرومای طناب جنسی مشتق شده است (11) که حدود 4 درصد تمام تومورهای تخمدانی را شامل می‌شود و تظاهرات بالینی آن اغلب غیراختصاصی است. مثل درد شکمی و لگنی و اتساع شکم، به‌هرحال فیبرومای تخمدانی با 2 سندرم ممکن است همراهی داشته باشد، اولی سندرم میگز می‌باشد (شامل فیبرومای تخمدان، هیدروتوراکس و آسیت) و دومین سندرم همراه سندرم basal cell nevus (کارسینوم سلول پایه در زمینه خال) می‌باشد. (شامل فیبرومای تخمدان 2 طرفه کارسینوماهای متعدد بازال سل در پوست و کراتوسیت‌های دندان‌ساز) (12) فیبروتکوما معمولاً خوش‌خیم، یک‌طرفه بوده و در سن بالا می‌باشد (13)، یک پیک بروز آن در خانم‌های پست منوپوز در سن 55-50 سالگی می‌باشد. این تومورها استروژن می‌سازند و درنتیجه منجر به هیپرپلازی آندومتر و خونریزی رحم و تشخیص سریع‌تر می‌شود. 70 درصد این تومورها هورمون ترشح می‌کنند (14) و تظاهر شایع این تومور در سنین حوالی یائسگی خونریزی غیرطبیعی رحم می‌باشد (7/53 درصد) همچنین ممکن است باعث خونریزی بعد از یائسگی شود (5/27 درصد). از دیگر تظاهرات آن خونریزی شدید یا منس نامنظم (2/26 درصد) و آمنوره (15 درصد) می‌باشد که این تظاهرات در بیمار ما به‌صورت آمنوره و درد شکم بود. به‌طورکلی پروگنوز این بیماران در زمان تشخیص به مرحله آن و درگیری کپسول و میزان انتشار تومور بستگی دارد.
در این بیمار سایز تومور mm 150*100 بود و دارای آسیت و کپسول سالم و هیدروتوراکس بود. سطح 125 CA مختصری افزایش یافته بود و نمای بدخیمی داشت. لیومیوم پدانکوله و داخل لیگامان پهن، تومور برنر، گرانولوزاسل تومور و دیس‌ژرمینوما نیز از تشخیص‌های افتراقی آن می‌باشند (16). بر اساس وضعیت منوپوز، سطح سرمی 125 CA و یافته‌های سونوگرافی سیستم تعیین ریسک الگوریتم بدخیمی تخمدان به علت موارد مثبت کاذب زیاد و حساسیت آن نمی‌تواند به پزشکان در تشخیص کمک کند. انواع روش‌های درمانی تومور شامل انجام سالپنگو اوفورکتومی یک یا دو طرفه با یا بدون هیسترکتومی بر اساس شرایط بیمار و میزان تهاجم تومور فرق می‌کند (18،19). در این بیمار سالپنگو اوفورکتومی دو طرفه و خارج کردن میوم کوچک رحمی انجام شد (18،19).
مطالعه ما بر روی این بیمار نشان داد که تغییرات هورمونی ناشی از فیبروتکوما ممکن است منجر به آمنوره شود. متخصصین زنان باید این نوع تومور که به‌سختی تشخیص داده می‌شود را مدنظر داشته باشند. بسیاری از انواع این تومور خوش‌خیم هستند و پروگنوز خوبی دارند. جراحی درمان ارجح برای فیبروتکوما می‌باشد. در مطالعه ما با توجه به شرایط، سالپنگو اوفورکتومی دو طرفه انجام شد. سیستکتومی تنها، در زنان جوان در سنین باروری انجام می‌شود. این بیمار دوران نقاهت پس از عمل خوبی داشت، بدون هیچ‌گونه مشکلی مرخص شد و در پیگیری‌های ما هیچ‌گونه مشکل سلامتی گزارش نشد و در شرایط خوبی می‌باشد.
بر اساس پاتولوژی نهایی: در سمت راست سروز آدنوفیبروما و در سمت چپ فیبروتکوما و در مورد میوم رحم لیومیوما گزارش شد.
بحث و نتیجه‌گیری
فیبروتکوما یک تومور خوش‌خیم نادر تخمدانی است که از طیف سالیدفیبروما به تکومای غنی از لیپید گسترش دارد و از تومورهای استرومای طناب جنسی مشتق شده است (11) که حدود 4 درصد تمام تومورهای تخمدانی را شامل می‌شود و تظاهرات بالینی آن اغلب غیراختصاصی است. مثل درد شکمی و لگنی و اتساع شکم، به‌هرحال فیبرومای تخمدانی با 2 سندرم ممکن است همراهی داشته باشد، اولی سندرم میگز می‌باشد (شامل فیبرومای تخمدان، هیدروتوراکس و آسیت) و دومین سندرم همراه سندرم basal cell nevus (کارسینوم سلول پایه در زمینه خال) می‌باشد. (شامل فیبرومای تخمدان 2 طرفه کارسینوماهای متعدد بازال سل در پوست و کراتوسیت‌های دندان‌ساز) (12) فیبروتکوما معمولاً خوش‌خیم، یک‌طرفه بوده و در سن بالا می‌باشد (13)، یک پیک بروز آن در خانم‌های پست منوپوز در سن 55-50 سالگی می‌باشد. این تومورها استروژن می‌سازند و درنتیجه منجر به هیپرپلازی آندومتر و خونریزی رحم و تشخیص سریع‌تر می‌شود. 70 درصد این تومورها هورمون ترشح می‌کنند (14) و تظاهر شایع این تومور در سنین حوالی یائسگی خونریزی غیرطبیعی رحم می‌باشد (7/53 درصد) همچنین ممکن است باعث خونریزی بعد از یائسگی شود (5/27 درصد). از دیگر تظاهرات آن خونریزی شدید یا منس نامنظم (2/26 درصد) و آمنوره (15 درصد) می‌باشد که این تظاهرات در بیمار ما به‌صورت آمنوره و درد شکم بود. به‌طورکلی پروگنوز این بیماران در زمان تشخیص به مرحله آن و درگیری کپسول و میزان انتشار تومور بستگی دارد.
در این بیمار سایز تومور mm 150*100 بود و دارای آسیت و کپسول سالم و هیدروتوراکس بود. سطح 125 CA مختصری افزایش یافته بود و نمای بدخیمی داشت. لیومیوم پدانکوله و داخل لیگامان پهن، تومور برنر، گرانولوزاسل تومور و دیس‌ژرمینوما نیز از تشخیص‌های افتراقی آن می‌باشند (16). بر اساس وضعیت منوپوز، سطح سرمی 125 CA و یافته‌های سونوگرافی سیستم تعیین ریسک الگوریتم بدخیمی تخمدان به علت موارد مثبت کاذب زیاد و حساسیت آن نمی‌تواند به پزشکان در تشخیص کمک کند. انواع روش‌های درمانی تومور شامل انجام سالپنگو اوفورکتومی یک یا دو طرفه با یا بدون هیسترکتومی بر اساس شرایط بیمار و میزان تهاجم تومور فرق می‌کند (18،19). در این بیمار سالپنگو اوفورکتومی دو طرفه و خارج کردن میوم کوچک رحمی انجام شد (18،19).
مطالعه ما بر روی این بیمار نشان داد که تغییرات هورمونی ناشی از فیبروتکوما ممکن است منجر به آمنوره شود. متخصصین زنان باید این نوع تومور که به‌سختی تشخیص داده می‌شود را مدنظر داشته باشند. بسیاری از انواع این تومور خوش‌خیم هستند و پروگنوز خوبی دارند. جراحی درمان ارجح برای فیبروتکوما می‌باشد. در مطالعه ما با توجه به شرایط، سالپنگو اوفورکتومی دو طرفه انجام شد. سیستکتومی تنها، در زنان جوان در سنین باروری انجام می‌شود. این بیمار دوران نقاهت پس از عمل خوبی داشت، بدون هیچ‌گونه مشکلی مرخص شد و در پیگیری‌های ما هیچ‌گونه مشکل سلامتی گزارش نشد و در شرایط خوبی می‌باشد.
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
زنان و زایمان
فهرست منابع
1. David G Mutch, Krishnansu Tewari, Robert S Mannel, William T. Creasman. DiSaia and Creasman Clinical Gynecologic Oncology. 10th Ed. Elsevier Health Sciences; Philadelphia. 2022. https: //doi.org/10.1016/b978-0-323-77684-4.00004-0 [Google books]
2. Jonathan Berek, Neville F, Hacker, Berek and Hackers editors. Practical Gynecologic oncology. 7th ed. Philadelphia. 2020. [URL]
3. Obeidat RA, Aleshawi AJ, Obeidat HA, Al Bashir SM. A rare presentation of ovarian fibrothecoma in a middle age female: case report. Int J Womens Health 2019;11: 149-52.https: //doi.org/10.2147/ijwh.s191549 [DOI:10.2147/IJWH.S191549] [PMID] [PMCID]
4. Podfiguma-Stopa A, Czyzyk A, Katulski K, Moszynski R, Sajdak S, Genazzani AR, et al. Recurrent endometrial Hyperplasia as a presentation of estrogen-secreting thecoma case report and mini review of the literature. Gynecol Endocrinal 2016;32(3): 184-7. https: //doi.org/10.3109/09513590.2015.1113519 [DOI:10.3109/09513590.2015.1113519] [PMID]
5. Matalliotaki C, Matalliotakis M, Ieromonachou P, Goulielmos G, Zervou M, Laliotis A, et al. Co-existence of benign gynecological tumors with endometriosis in a group of 1,000 women. Oncol let 2018;15(2): 1529-32. https: //doi.org/10.3892/ol.2017.7449 [DOI:10.3892/ol.2017.7449] [PMID] [PMCID]
6. Krishnan D, Kumar K, Thomas A. Unilateral ovarian fibrothecoma with menorrhagia. J Pathol 2014;36(1): 55-8. [Google Scholar]
7. Shen Y, Liang Y, Cheng X, Lu W, Xie X, Wan X. Ovarian fibroma/fibrothecoma with elevated serum CA125 level. A cohort of 66 cases. Medicine 2018; 97(34): e11926. https: //doi.org/10.1097/md.0000000000011926 [DOI:10.1097/MD.0000000000011926] [PMID] [PMCID]
8. Parwate N, Patel S, Arora R, Gupta M. Ovarian fibroma: A clinico- pathological study of 23 cases with review of literature. J Obstet Gynecol India 2016;66(6): 460-5. https: //doi.org/10.1007/s13224-015-0717-6 [DOI:10.1007/s13224-015-0717-6] [PMID] [PMCID]
9. Salemis N, Panagiotopoulos N, Papamichaill V, Kiriakopoulos K, Niakas E. Bilateral ovarian fibrothecoma. An uncommon cause of a large pelvic mass. Int J Surg Case Rep 2011;2(3): 29-31. https: //doi.org/10.1016/j.ijscr.2010.07.005 [DOI:10.1016/j.ijscr.2010.07.005] [PMID] [PMCID]
10. Chen H, Liu Y, Li-Fei S, Jiang M, Yang ZF, Fang GP. Ovarian thecoma-fibroma groups: Clinical and sonographic features with pathological comparison J Ovarian Res 2016;9: 81. https: //doi.org/10.1186/s13048-016-0291-2 [DOI:10.1186/s13048-016-0291-2] [PMID] [PMCID]
11. Wu B, Peng J, Gu J, Cheng F, Mao J. MRI diagnosis of ovarian fibrothecomas: Tumour appearances and oestrogenic effect features. Br J Radiol 2014;87(1038): 20130634. https: //doi.org/10.1259/bjr.20130634 [DOI:10.1259/bjr.20130634] [PMID] [PMCID]
12. Sharma S, Bansal R, Upreti S, Khare A, Sharma S, Agarwal D. Ovarian fibrothecoma with extensive cystic degeneration: Two case reports. Indian J Clin Pract 2013;23(1): 840-1. [Google Scholar]
13. Chechia A, Attia L, Temime RB, Makhlouf T, Koubaa A. Incidence, clinical analysis, and management of ovarian fibromas and fibrothecomas. Am J Obstet Gynecol 2008;199(5): 473-4. https: //doi.org/10.1016/j.ajog.2008.03.053 [DOI:10.1016/j.ajog.2008.03.053] [PMID]
14. Vyas N, Manjeera L, Rai S. Delayed menopause at the age of 64 due to ovarian granulosa cell tumor. J Clin Diag Res;7(10): 2306 [] [PMCID]
15. Ayhan A, Siman MC, Velipasaoglu M, Sakinci M, Yuce K Prognostic factors in adult granulosa cell tumors of the ovary: A retrospective analysis of 80 cases J Gynecol Oncol 2009;20(3): 158-63. https: //doi.org/10.3802/jgo.2009.20.3.158 [DOI:10.3802/jgo.2009.20.3.158] [PMID] [PMCID]
16. Sheikh AA, Ganapathy H, Prijatham BO. Fibrothecoma a rare benign ovarian neoplasm. Sch J Med Case Rep 2017;5(1): 65-7.
17. Numanoglu C, Kuru O, Sakinci M, Akbayir O, Ulker V. Ovarian fibroma/fibrothecoma: Retrospective cohort study shows limited value risk of malignancy index score. Aust N Z J Obstet Gynaecol 2013;53(3): 287-92. https: //doi.org/10.1111/ajo.12090 [DOI:10.1111/ajo.12090] [PMID]
18. 18.Cho YJ, Lee HS, Kim JM, Joo KY, Kim ML. Clinical characteristics and surgical management options for ovarian fibroma/fibrothecoma: A study of 97 cases. Gynecol Obstet Invest 2013;76(3): 182-7. https: //doi.org/10.1159/000354555 [DOI:10.1159/000354555] [PMID]
19. Loue VS, Gbary E, Koui S, Akpa B, Kouassi A. Bilateral ovarian fibrothecoma associated with ascites, bilateral pleural effusion, and marked elevated serum CA-125. Case Rep Obst Gynecol 2013;2013: 189072. https: //doi.org/10.1155/2013/189072 [DOI:10.1155/2013/189072] [PMID] [PMCID]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
