دوره 27، شماره 12 - ( ماهنامه اسفند 1395 )                   جلد 27 شماره 12 صفحات 1067-1058 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Amirsasan R, Esmaeili A, Dabbagh Nikokheslat S, Karimi P. The effect of Aerobic Training on Serotonin and Tryptophan Hydroxylase of Prefrontal Cortex in type 2 Diabetic Rats. Studies in Medical Sciences 2017; 27 (12) :1058-1067
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3433-fa.html
امیرساسان رامین، اسماعیلی آمنه، دباغ نیکوخصلت سعید، کریمی پوران. تأثیر تمرین هوازی بر سروتونین و تریپتوفان هیدروکسیلاز قشر جلوی مغز در موشهای صحرایی دیابتی نوع 2. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1395; 27 (12) :1058-1067

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3433-fa.html


دانشگاه تبریز، تبریز ایران ، ameneh.esmaeili@yahoo.com
چکیده:   (7968 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت نوع 2 (T2D) یک بیماری خودمدیریتی است و افسردگی یکی از مشکلات شایع آن است. یکی از دلایل افسردگی ، کاهش سروتونین (5-HT) است. آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز (TPH) به عنوان آنزیم محدود کننده در تولید 5-HT در مغز شناخته می شود. ورزش هوازی همچنین مزایای اثبات شده ای در معالجه و کاهش شیوع بیماری های مزمن مانند دیابت دارد. بنابراین ، در این مطالعه ، تأثیر آموزش هوازی بر قشر جلوی مغز 5-HT و TPHof در موشهای صحرایی دیابتی نوع 2 بررسی شده است.

مواد و روشها: این مطالعه از نوع تجربی و پس آزمون است. 30 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه 1 تایید کنترل سالم 2-گروه کنترل دیابتی و 3 نفر ورزش دیابتی تقسیم شدند. گروههای 2 و 3 استرپتوزوتوسین (37 میلی گرم بر کیلوگرم) با تزریق داخل صفاقی دو هفته پس از رژیم غذایی پرچرب رژیم دیابتی 5 بار در هفته به مدت 8 هفته در یک تردمیل با طول و شدت اجرا کردند که در هفته های آخر 55 دقیقه در روز و به ترتیب 26 متر در دقیقه 24 ساعت پس از آخرین تمرین ، قشر جلوی مغز نمونه های موش ها از همه گروه ها استخراج و 5-HT (میکروگرم بر گرم) و TPHconcentration به ترتیب توسط الیزا و وسترن بلاتینگ از نمونه های قشر جلوی مغز اندازه گیری شد. برای ارزیابی تفاوت بین گروه طراحی ، از تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری کمتر از 05/0 استفاده شد.

یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که میزان 5-HT در گروه دیابتی به طور معنی داری پایینتر از گروه کنترل سالم (001/0 = P) و ورزش دیابتی (P = 0.009) و میانگین 5-HT بین گروه کنترل و ورزش دیابتی تفاوت معنی داری ندارد. . نتایج TPH نشان می دهد که میانگین گروه های دیابتی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل سالم بود (000/0 = P). نتایج نشان داد که میزان TPH در گروه دیابتی ورزش به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل دیابتی بود (000/0 = P).

نتیجه گیری: در این مطالعه ، دیابت 5-HT در قشر جلوی مغز را کاهش می دهد. برخی مطالعات نشان داده اند که التهاب در نوع 2 سیتوکین های IL-6 و TNF-α را افزایش می دهد و این سیتوکین ها با افزایش فعالیت ایندولامین 2 ، 3 دیوکسیژناز در مغز ، متابولیسم تریپتوفان را تغییر می دهد و تولید 5-HT را کاهش می دهد. فعالیت مزمن باعث کاهش التهاب سیستمیک و بافت می شود ، بنابراین 5-HT در مغز افزایش می یابد. کاهش TPH در اثر دیابت همچنین می تواند از عواملی باشد که در کاهش 5-HT حاملگی مؤثر است.
متن کامل [PDF 320 kb]   (2879 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb