پیشزمینه و هدف: استرس پس از ضربه از شایعترین اختلالات روانی در بین رزمندگان و جانبازان است. از سویی جانبازانی که یک یا دو عضو خود را در جنگ از دست دادهاند، در اثر استرس پس از ضربه، دچار اختلالات حرکتی نیز میشوند. هدف این مقاله، بررسی اختلالات حسی – حرکتی در اثر اختلالات اضطرابی در بین رزمندگان جنگ ایران و عراق است.
مواد و روشها: تعداد نمونه موردمطالعه در این تحقیق، 150 نفر از جانبازان مرد جنگ ایران و عراق است که این نمونه در سه گروه تشکیل شده است. گروه اول 50 نفر با قطع عضو فوقانی، گروه دوم 50 نفر با قطع عضو اندام تحتانی و گروه سوم 50 نفر که در جنگ شرکت نداشته و آسیب ندیدهاند و گروه کنترل را تشکیل میدهند. بدینمنظور از پرسشنامه و مصاحبه و آزمون تمپینگ برای رسیدن به هدف تحقیق استفاده شد.
یافتهها: بررسی یافتههایی که با شاخص t بهدست آمد، با احتمال 001/0 P صحت روند آماری را تأیید میکند. یعنی رشد فعالیتهای حرکتی در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم با بیشترین خطا همراه بود. ضمناً با افزایش سرعت ترسیم، میزان خطاهای حرکتی در گروههای اول و دوم نسبت به گروه سوم افزایش نشان میدهد.
بحث و نتیجهگیری: نتایج آزمون تمپینگ نشان میدهد که افراد گروه کنترل تعداد اشتباهات خود را از 33 به 26 رساندند و در گروه اول حدود 2/24 درصد میزان اشتباهات بهجای روند کاهشی به میزان 5/17 درصد افزایش یافت. در ارتباط با جانبازان گروه دوم این عدد 13 درصد بوده و در بین جانبازان گروه سوم 1 درصد است (36 1/1 در مرحله دوم و 37 4/5 در مرحله سوم). این یافتهها نشانگر آن است که به نسبت نوع آسیب حسی – حرکتی، میزان خطاهای حرکتی افزایش مییابند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |