پیش زمینه و هدف: اختلال حافظه یکی از شایع­ترین اثرات نوروپسیکولوژیک ناشی از صرع است که می‌تواند در نتیجه‌ی مصرف داروهای ضد تشنج تغییر پیدا کند. در پژوهش حاضر عملکرد نوروپسیکولوژیک بیماران مصروع مبتلا به انواع صرع پارسیل مرکب و صرع بزرگ یا گراند مال با یکدیگر و با افراد عادی مورد مقایسه قرار گرفته است.

مواد و روش کار: در یک مطالعه‌ی توصیفی – تحلیلی، با هدف مقایسه‌ی عملکرد عصب – روان شناختی بیماران صرعی تحت درمان با گروه شاهد، 60 نفر بیمار مبتلا به صرع گراند مال وپارسیل مرکب با دامنه‌ی سنی 15 تا 44 سال که به کلینیک‌های نورولوژی ارجاع شده بودند، به صورت تصادفی آسان و با اخذ رضایت نامه آگاهانه انتخاب شده و آزمونهای نوروپسیکولوژیک روی آنان انجام شد. میانگین‌های بدست آمده در دو گروه از طریق آزمون تی مستقل و با نرم افزار SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: بین دو گروه از نظر حافظه‌ی دیداری تفاوت معنی­داری با افراد عادی وجود نداشت. از لحاظ دقت توجه وحافظه ی فعال هر دو گروه با افراد عادی تفاوت معنی­داری (P<0.05) داشتند. در عین حال بین دو گروه از نظر دقت، توجه و حافظه‌ی فعال تفاوت معنی دار (P<0.05) وجود داشت ولی از نظر حافظه‌ی دیداری با یکدیگر تفاوتی نداشتند.

بحث و نتیجه گیری: یافته‌های این پژوهش نمایانگر رابطه‌ی احتمالی مشکلات دقت، توجه و حافظه‌ی فعال بیماران صرعی با رژیم دارویی و پاتولوژی زیربنایی صرع است.