مجله پزشکی ارومیه

پیش زمینه و هدف: شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که اختلالات در عوامل التهابی و هموگلوبین گلیکوزیله نقش عمده‌ای را در پاتوژنز بیماری دیابت و توسعه عوارض آن بازی می‌کنند. از قدیم‌الایام عصاره‌های گیاهی در کنترل این بیماری به­طور تجربی مصرف می‌شدند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات عصاره تام چای سیاه و فراکسیون­های حاصل از آن بر عوامل التهابی وهموگلوبین گلیکوزیله موش­های دیابتیک صورت گرفت.

مواد و روش کار: در این مطالعه 56سرموش نر سه ماهه در محدوده وزنی 250-200 گرم انتخاب و به­طور تصادفی به هشت گروه 7تایی تقسیم و به مدت یک­ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه‌های اول و دوم سالم غیر دیابتی و بقیه گروه‌ها توسط استرپتوزوتوسین دیابتی شدند به گروه‌های مورد مطالعه به ترتیب:
1- حامل 2- عصاره تام +حامل 3- حامل 4- عصاره تام +حامل و به بقیه گروه‌ها فراکسیون­های هیدرو متانولی+حامل: 5-20درصد، 6-40درصد، 7- 60درصد، 8-‌تر کیب 80 و 100درصد به­صورت داخل صفاقی روزانه ترزیق شد. در پایان مطالعه از تمام گروه‌ها خون­گیری شد و هموگلوبین گیلکوزیله وعوامل التهابی: اینترلوکین1و6، TNfα و CRPبا استفاده از کیت‌های مربوطه اندازه گیری گردید.

یافته­ها: در این مطالعه تجویز عصاره تام چای سیاه و فراکسیون20درصد حاصل از آن باعث کاهش عوامل التهابی: اینترلوکین1و6، و CRP در رت‌های سالم و دیابتیک شد (05/0P<) ولی تجویز عصاره تام چای سیاه و فراکسیون­های حاصل از آن تاثیری بر روی هموگلوبین گلیکوزیله رت‌های سالم و دیابتی نداشت.

بحث و نتیجه گیری: تجویز عصاره تام چای سیاه و فراکسیون 20درصد حاصل از آن بر عوامل التهابی رت­های