دوره 31، شماره 6 - ( شهریور 1399 )
جلد 31 شماره 6 صفحات 458-445 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
yalfani A, ahmadi M, Gandomi F. THE EFFECT OF TWELVE WEEKS OF SENSORIMOTOR EXERCISES ON DISTRIBUTION PLANTAR PRESSURE VARIABLES AND SYMMETRY INDEX IN PATIENTS WITH PATELLOFEMORAL PAIN SYNDROME: A RANDOMIZED DOUBLE-BLIND CLINICAL TRIAL. Studies in Medical Sciences 2020; 31 (6) :445-458
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5163-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5163-fa.html
یلفانی علی، احمدی محمدرضا، گندمی فرزانه. اثر دوازده هفته تمرینات حسی حرکتی بر متغیرهای توزیع فشار کفپایی و شاخص تقارن در بیماران با سندروم درد کشککیرانی: یک کارآزمایی بالینی دو سور کور تصادفی شده. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1399; 31 (6) :445-458
دانشیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران (نویسنده مسئول) ، ali_yalfani@yahoo.com
چکیده: (4251 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: در بیماران با سندروم درد کشککی رانی وجود درد، اختلال حسعمقی و عصبی عضلانی منجر به اختلال کنترل وضعیتی شده که سبب توزیع فشار کفپایی غیرطبیعی میشود. هدف مطالعه حاضر اثر دوازده هفته تمرینات حسیحرکتی بر متغیرهای توزیع فشار کفپایی و شاخصتقارن در بیماران با سندروم درد کشککیرانی است.
مواد و روش کار: این مطالعه با یک گروه تجربی (16 بیمار) و یک گروه کنترل (16 بیمار) انجام شد. اندازهگیری متغیرهای توزیع فشار کفپایی با استفاده از یک دستگاه اندازهگیری فشار کفپا در حالت ایستاده به‌صورت دوپا و چشمان باز ثبت شد. گروه تجربی به مدت دوازده هفته، سه بار در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرینات حسیحرکتی را انجام دادند و گروه کنترل طی این وهله زمانی تحت هیچ‌گونه مداخله درمانی قرار نگرفتند. جهت تجزیه‌وتحلیل دادهها از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و روش آماری کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات حسی حرکتی به کاهش درد (001/0P=)، متغیرهای بیضی اطمینان 95درصد شامل، طول محور مینور (001/0P=)، طول محور ماژور (002/0P=)، محدوده نوسانات (001/0P=) و متغیرهای نوسانات مرکز فشار شامل: طول مسیر (001/0P=)، میانگین سرعت (001/0P=)، نوسانات داخلی – خارجی (001/0P=)، نوسانات قدامی - خلفی (002/0P=) منجر شد و تقارن توزیع فشار کفپایی نیز بهبود یافت.
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر میرسد تمرینات حسیحرکتی با کاهش درد، بهبود حس عمقی، هم انقباضی، فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی عضلات به کاهش نوسانات وضعیتی و بهبود تقارن توزیع فشار کفپایی در بیماران مبتلا به سندروم درد کشککیرانی منجر میشود.
مواد و روش کار: این مطالعه با یک گروه تجربی (16 بیمار) و یک گروه کنترل (16 بیمار) انجام شد. اندازهگیری متغیرهای توزیع فشار کفپایی با استفاده از یک دستگاه اندازهگیری فشار کفپا در حالت ایستاده به‌صورت دوپا و چشمان باز ثبت شد. گروه تجربی به مدت دوازده هفته، سه بار در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرینات حسیحرکتی را انجام دادند و گروه کنترل طی این وهله زمانی تحت هیچ‌گونه مداخله درمانی قرار نگرفتند. جهت تجزیه‌وتحلیل دادهها از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و روش آماری کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات حسی حرکتی به کاهش درد (001/0P=)، متغیرهای بیضی اطمینان 95درصد شامل، طول محور مینور (001/0P=)، طول محور ماژور (002/0P=)، محدوده نوسانات (001/0P=) و متغیرهای نوسانات مرکز فشار شامل: طول مسیر (001/0P=)، میانگین سرعت (001/0P=)، نوسانات داخلی – خارجی (001/0P=)، نوسانات قدامی - خلفی (002/0P=) منجر شد و تقارن توزیع فشار کفپایی نیز بهبود یافت.
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر میرسد تمرینات حسیحرکتی با کاهش درد، بهبود حس عمقی، هم انقباضی، فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی عضلات به کاهش نوسانات وضعیتی و بهبود تقارن توزیع فشار کفپایی در بیماران مبتلا به سندروم درد کشککیرانی منجر میشود.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
طب فیزیکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
