دوره 31، شماره 4 - ( تیر 1399 )
جلد 31 شماره 4 صفحات 294-282 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bagherian M, Banaeifar A, Arshadi S, Azarbayjani M. THE EFFECT OF EXERCISE TYPE ON THE EXPRESSION OF PGC-1A AND HEART TISSUE TRIGLYCERIDE CONTENT IN RATS WITH FATTY LIVER (NAFLD). Studies in Medical Sciences 2020; 31 (4) :282-294
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5114-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5114-fa.html
باقریان مهدی، بنایی فر عبدالعلی، ارشدی سجاد، آذربایجانی محمدعلی. اثر نوع تمرین ورزشی بر بیان ژن PGC-1a و محتوای TG قلبی در رت‌های مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD). مجله مطالعات علوم پزشکی. 1399; 31 (4) :282-294
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، alibanaeifar@yahoo.com
چکیده: (4808 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: PGC-1a از مهم‌ترین تنظیم‌کننده‌ای بیوژنز میتوکندریای قلب است که نقش اساسی را در فرایندهای اکسیداسیون چربی دارا می‌باشد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرین اینتروال شدید (HIIT) و تمرین استقامتی کم شدت (LIET) بر بیان ژن PGC-1a و محتوای TG قلبی در رت‌های مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) بود.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر به‌صورت تجربی بر روی 40 موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. موش‌ها به‌صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه‌های کنترل، تمرین استقامتی کم شدت و تمرین اینتروال شدید که به مدت 16 هفته غذای پرچرب مصرف کردند و سپس به دو گروه تمرینی به مدت 8 هفته تمرینات ورزشی داده شد. همچنین گروهشم که در این مدت از غذای استاندارد استفاده نمود. در پایان میزان بیان PGC-1a و میزان چربی درون بافتی قلب 4 گروه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد میزان بیان PGC-1a پس از تمرینات استقامتی کم شدت و تمرین اینتروال شدید در بافت قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به چاقی افزایش یافت. همچنین هر دو نوع تمرین تناوبی شدید و تمرین استقامتی کم شدت باعث کاهش معنی‌دار محتوای چربی بافت قلبی شد (05/0 P<).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تمرینات ورزشی می‌تواند باعث افزایش بیان PGC-1a و کاهش محتوای تری گلیسیرید بافت قلب در افرادی شود که مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی هستند که این امر حاکی از آن است که تمرینات ورزشی می‌تواند به‌عنوان یک درمان غیر دارویی برای این افراد مورداستفاده قرار گیرد.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر به‌صورت تجربی بر روی 40 موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. موش‌ها به‌صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه‌های کنترل، تمرین استقامتی کم شدت و تمرین اینتروال شدید که به مدت 16 هفته غذای پرچرب مصرف کردند و سپس به دو گروه تمرینی به مدت 8 هفته تمرینات ورزشی داده شد. همچنین گروهشم که در این مدت از غذای استاندارد استفاده نمود. در پایان میزان بیان PGC-1a و میزان چربی درون بافتی قلب 4 گروه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد میزان بیان PGC-1a پس از تمرینات استقامتی کم شدت و تمرین اینتروال شدید در بافت قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به چاقی افزایش یافت. همچنین هر دو نوع تمرین تناوبی شدید و تمرین استقامتی کم شدت باعث کاهش معنی‌دار محتوای چربی بافت قلبی شد (05/0 P<).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تمرینات ورزشی می‌تواند باعث افزایش بیان PGC-1a و کاهش محتوای تری گلیسیرید بافت قلب در افرادی شود که مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی هستند که این امر حاکی از آن است که تمرینات ورزشی می‌تواند به‌عنوان یک درمان غیر دارویی برای این افراد مورداستفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
