دوره 30، شماره 11 - ( بهمن 1398 )
جلد 30 شماره 11 صفحات 923-912 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asa A, Taheri Kalani A, Nikseresht M. THE EFFECT OF ENDURANCE TRAINING ON GENE EXPRESSION OF NERVE AND FIBROBLAST GROWTH FACTORS IN THE HIPPOCAMPUS OF RATS AFTER BRAIN STROKE. Studies in Medical Sciences 2020; 30 (11) :912-923
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4950-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4950-fa.html
آسا عقیل، طاهری کلانی عبدالحسین، نیک سرشت محمود. اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن هیپوکامپی عوامل رشد عصبی و فیبروبلاستی رتها متعاقب سکته مغزی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (11) :912-923
استادیار، گروه علوم ورزش، دانشکده علوم انسانی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران (نویسنده مسئول) ، htaheriedu@gmail.com
چکیده: (2837 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: مشخص شده است که عوامل نوروتروفیک و رشدی آثار مثبتی بر تکثیر عصبی دارند. بااینحال، یافتهها در مورد آثار تمرین ورزشی بر این عوامل به دنبال سکته مغزی محدود است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر 8 هفته تمرین استقامتی بر روی نوارگردان پس از القای سکته بر بیان ژنی عوامل رشد عصبی (NFG) و فیبروبلاستی (FGF) در رتهای نر ویستار اجرا شد.
مواد و روش کار: بیست و یک سَر رت صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن 252-210 گرم) به طور تصادفی به سه گروه کنترل، سکته و سکته+ تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین استقامتی طی هشت هفته به مدت 50- 20 دقیقه و با سرعت 30- 18 متر بر دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته روی نوارگردان دویدند. برای القای سکته مغزی هر دو سرخرگ کاروتید مشترک (CCA) به مدت 45 دقیقه مسدود شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رتها معدوم شده و بیان ژن NGF و FGF با استفاده از تکنیک Real Time-PCR در سطح هیپوکامپی رتها اندازهگیری شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، سکته مغزی باعث کاهش معنادار میزان بیان ژن NGF (0001/0=p) و FGF (0001/0=p) هیپوکامپی رتها نسبت به گروه کنترل سالم گردید. بهعلاوه، تمرین استقامتی میزان بیان ژن NGF (001/0=p) و FGF (023/0=p) هیپوکامپی رتها را پس از القای سکته مغزی بهطور معناداری افزایش داد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، تمرین استقامتی از راه تنظیم افزایشی عوامل نوروتروفیک و آنژیوژنیک میتواند در برابر آسیبهای ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن اثر درمانی داشته باشد و اختلالات ناشی از سکته را کاهش دهد.
مواد و روش کار: بیست و یک سَر رت صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن 252-210 گرم) به طور تصادفی به سه گروه کنترل، سکته و سکته+ تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین استقامتی طی هشت هفته به مدت 50- 20 دقیقه و با سرعت 30- 18 متر بر دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته روی نوارگردان دویدند. برای القای سکته مغزی هر دو سرخرگ کاروتید مشترک (CCA) به مدت 45 دقیقه مسدود شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، رتها معدوم شده و بیان ژن NGF و FGF با استفاده از تکنیک Real Time-PCR در سطح هیپوکامپی رتها اندازهگیری شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، سکته مغزی باعث کاهش معنادار میزان بیان ژن NGF (0001/0=p) و FGF (0001/0=p) هیپوکامپی رتها نسبت به گروه کنترل سالم گردید. بهعلاوه، تمرین استقامتی میزان بیان ژن NGF (001/0=p) و FGF (023/0=p) هیپوکامپی رتها را پس از القای سکته مغزی بهطور معناداری افزایش داد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، تمرین استقامتی از راه تنظیم افزایشی عوامل نوروتروفیک و آنژیوژنیک میتواند در برابر آسیبهای ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن اثر درمانی داشته باشد و اختلالات ناشی از سکته را کاهش دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
