دوره 30، شماره 2 - ( اردیبهشت 1398 )                   جلد 30 شماره 2 صفحات 115-106 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Vaghef L, ghaisary S, Zahedi M. THE EFFECT OF TRANSCRANIAL ALTERNATING CURRENT STIMULATION (TACS) ON ATTENTION IN STUDENTS WITH SPECIAL LEARNING DISORDER: SEMI-EXPERIMENTAL STUDY. Studies in Medical Sciences 2019; 30 (2) :106-115
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4720-fa.html
واقف لادن، قیصری شورش، زاهدی مجتبی. اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان متناوب بر توجه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص: مطالعه نیمه‌تجربی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (2) :106-115

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4720-fa.html


استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران (نویسنده مسئول ، L.vaghef@azaruniv.ac.ir
چکیده:   (3836 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فرا جمجمه‌ای با جریان متناوب، بر توجه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص است.
 مواد و روش‌ کار: 20 دانش‌آموز مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری خاص به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب گردیدند و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (10 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. ابتدا توجه انتخابی آزمودنی‌ها با کمک آزمون استروپ ارزیابی گردید. سپس در گروه آزمایش، بر اساس سیستم 20-10 دو الکترود آند به‌طور هم‌زمان در نواحی F3 و P3 و الکترود کاتد در ناحیه FP2 روی سر قرار داده شدند و جریان الکتریکی با فرکانس 10 هرتز (موج آلفا)، شدت‌ 1 میلی‌آمپر و مدت 20 دقیقه ارائه گردید. پروتکل مشابهی برای گروه کنترل استفاده شد با این تفاوت که فقط 30 ثانیه تحریک دریافت ‌کردند. در پایان مجدداً آزمون استروپ گرفته شد. داده‌ها با استفاده از روش کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با موج آلفا توانست بر دقت و زمان واکنش دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص تأثیر مثبت و معنی‌داری (p<.0/05) بگذارد.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل حاکی از آن است که تحریک الکتریکی با موج آلفا در ناحیه F3-P3 افراد دارای اختلال یادگیری می‌تواند بر روی بهبود توجه آن‌ها اثربخش باشد و کارکردهای توجهی آن‌ها را بهبود ببخشد. لذا می‌توان از این روش به‌عنوان یک روش غیر دارویی، برای بهبود کارکردهای توجهی این افراد استفاده نمود.
 
متن کامل [PDF 439 kb]   (2622 دریافت)    
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb