 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Dehghan K,  Fakour Z,  Azar Emamzadeh E,  Alilu L,  Rashidi A. ASSESSMENT OF EARLY COMPLICATIONS AND FINAL OUTCOME IN VERY LOW BIRTH WEIGHT (VLBW) NEONATES WITH PREMATURITY: A LONGITUDINAL DESCRIPTIVE STUDY.  Studies in Medical Sciences 2019; 30 (5) :415-420
URL: 
http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4591-fa.html   
                    
                    دهقان کامران،  فکور زهرا،  آذر امام زاده احسان،  آلیلو لیلا،  رشیدی علی. بررسی عوارض زودرس و پیامد نهایی بستری نوزادان نارس با وزن بسیار کم زمان تولد در بیمارستان شهید مطهری ارومیه: یک مطالعه توصیفی طولی.  مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (5) :415-420
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4591-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    استادیار، فوق تخصص نوزادان، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران(نویسنده مسئول) 
                    
                    
                    چکیده:       (6142 مشاهده)
                    
                    
                    پیشزمینه و هدف: مطالعه حاضر باهدف تعیین میزان عوارض و پیامد نهایی نوزادان نارس با وزن تولد بسیار کم در بیمارستان شهید مطهری ارومیه در سال 1395 صورت پذیرفت.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی طولی، تمامی نوزادان با سن کمتر از 37 هفتگی بارداری و وزن کمتر از 1500 گرم هنگام تولد که در ششماهه دوم سال 1395 در بیمارستان شهید مطهری ارومیه متولدشده و در بخش مراقبتهای ویژه نوزادی این مرکز بستری بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات و عوارض ناشی از نارس بودن و وزن نوزادان در چکلیست ثبت و جهت تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار SPSS ورژن 21 استفاده شد.
یافتهها: از 97 نوزاد، 6/53 درصد مذکر و 3/46 درصد مؤنث بودند. میانگین وزن زمان تولد این نوزادان 7/137 ± 06/1392 گرم بود. سندرم دیسترس تنفسی در 1/72 درصد نوزادان مشاهده شد که شایعترین تشخیص در بین نوزادان نارس با وزن تولد بسیار کم بود. از بین 82 نوزاد متولدشده با روش سزارین؛ 1/67 درصد از بیمارستان مرخص و 9/32 درصد فوت شدند.
بحث و نتیجهگیری: در مطالعه حاضر، اگرچه میزان بهبودی نوزادان در جامعه موردمطالعه قابلمقایسه با اکثر کشورهای درحالتوسعه بود، اما بهبود کیفیت مراقبتهای پریناتال، کاهش زایمانهای زودرس و کاهش میزان تولد نوزادان کموزن، سطحبندی خدمات پریناتال، آموزش پرسنل جهت احیای استاندارد در اتاق زایمان، استفاده زودهنگام از NCPAP، بهبود شرایط تغذیه وریدی، استانداردسازی فرایند انتقال نوزادان و پروتکلهای مراقبت از این نوزادان، میتواند تأثیر بسزایی در کاهش میزان مرگومیر و بهبود بدون عوارض بلندمدت این گروه از نوزادان در آینده داشته باشد.