دوره 29، شماره 2 - ( ماهنامه اردیبهشت 1397 )                   جلد 29 شماره 2 صفحات 94-85 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khalaji N, Mohammadzadeh A, Naseri Goosheh-derag M. THE EFFECT OF USING CURCUMIN WITH ECSTASY ON INCREASE IMMUNOSUPPRESSION OF ANTIBODIES PRODUCTION. Studies in Medical Sciences 2018; 29 (2) :85-94
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4211-fa.html
خلجی ناصر، محمد زاده عادل، ناصری معصومه. تأثیر مصرف کورکومین به همراه اکستازی بر افزایش سرکوب سیستم ایمنی ازنظر تولید آنتی‌بادی‌ها . مجله مطالعات علوم پزشکی. 1397; 29 (2) :85-94

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4211-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ، khalaji.Naser@gmail.com
چکیده:   (8168 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: امروزه یکی از مشکلات جامعه بشری اعتیاد به مواد مخدر است که سبب آسیب‌های فردی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌شود. یکی از متداول‌ترین مواد مورداستفاده در محافل و پارتی‌ها قرص‌های اکستازی یا 3، 4 متیلن‌دی‌اکسی مت آمفتامین (MDMA) می‌باشد. ازآنجاکه این قرص‌ها آسیب‌های شدید بر سیستم‌های مختلف بدن ازجمله مغز و سیستم ایمنی دارند، لذا ما در این مطالعه اثرات ضدالتهابی عصاره زردچوبه (کورکومین) بر کاهش عوارض قرص‌های اکستازی را بر سیستم ایمنی همراه و بعد از مصرف این قرص‌ها موردمطالعه قرار دادیم.
مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به شش گروه تقسیم شدند. گروه 1: کنترل بدون دریافت MDMA و کورکومین تنها با دریافت 2 میلی‌لیتر آب مقطر به‌صورت اورال و تزریق 2/0 میلی‌لیتر اتیل اولئات (حلال کورکومین) به‌صورت داخل صفاقی به مدت 15 روز. گروه 2: دریافت MDMA به مقدار 20 میلی‌گرم بر کیلو در 2 میلی‌لیتر آب مقطر به‌صورت اورال و تزریق 2/0 میلی‌لیتر اتیل اولئات داخل صفاقی به مدت 15 روز. گروه 3: دریافت MDMA به مقدار 20 میلی‌گرم بر کیلو و تزریق 20 میکرومول با حجم 2/0 میلی‌لیتر کورکومین داخل صفاقی به مدت 15 روز. گروه 4: دریافت MDMA به مدت 15 روز و سپس تزریق 2/0 میلی‌لیتر حلال کورکومین به‌صورت داخل صفاقی و 2 میلی‌لیتر آب مقطر به‌صورت اورال به مدت 15 روز دیگر. گرو 5: با دریافت MDMA به مدت 15 روز و سپس 15 روز دیگر دریافت کورکومین. گروه 6: با دریافت MDMA و کورکومین به مدت 15 روز و سپس 15 روز دیگر با تزریق مجدد کورکومین. در پایان آزمایش، موش‌ها بی‌هوش شده و نمونه خون از قلب جمع‌آوری گردید. ایمنوگلوبولین‌های سرمی اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از MDMA به همراه کورکومین سبب کاهش سطح سرمی ایمنوگلوبین‌ها در موش‌های صحرایی نر از نژاد ویستار شد. این اثر در گروه MDMA به همراه کورکومین نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود (P˂0.05) اما در گروه MDMA به‌تنهایی این کاهش معنی‌دار نبود (P>0.05).
بحث و نتیجه‌گیری: MDMA به همراه کورکومین، سبب کاهش چشمگیری در سطح ایمنوگلوبین‌های سرمی در موش‌های صحرایی نر گردید. دلیل این تغییرات معنی‌دار نسبت به گروه کنترل و گروهی که تنها MDMA مصرف کرده بودند به‌احتمال‌زیاد افزایش سطح جذب گوارشی و عدم متابولیزه شدن MDMA توسط کورکومین می‌باشد که از این یافته، یعنی ویژگی خاص کورکومین در تعدیل سیستم ایمنی و حفظ و پایداری تحمل، می‌توان برای القای تحمل در مصرف بعضی داروها و غذاها در آینده استفاده کرد.
متن کامل [PDF 475 kb]   (1765 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: ایمونولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb