دوره 29، شماره 8 - ( ماهنامه _ آبان 1397 )
جلد 29 شماره 8 صفحات 556-549 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ansari H, Javandoust Gharehbagh F, taghizadeh afshari A, khakhali H, nouroozzadeh J. Predictive value of serum cystatin C in kidney recipients with poor early graft function. Studies in Medical Sciences 2018; 29 (8) :549-556
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4115-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4115-fa.html
انصاری همایون، جوان دوست قره باغ فرید، تقی زاده ی افشاری علی، خلخالی حمیدرضا، نوروززاده جعفر. ارزش تشخیصی سیستاتین C سرمی در گیرندگان پیوند کلیه با عملکرد اولیه ی ضعیف گرافت. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1397; 29 (8) :549-556
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ، jaffarnouroozzadeh@yahoo.co.uk
چکیده: (4498 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: باوجود پیشرفتهای چشمگیر درزمینه‌ی فن‌های جراحی و داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی، عملکرد ضعیف گرافت (PEGF;Poor early graft function) در بین گیرندگان پیوند کلیه شایع میباشد. PEGF به‌طور نامطلوبی عملکرد کوتاه و بلندمدت گرافت را تحت تأثیر قرار میدهد بنابراین تشخیص به‌موقع این اختلال حائز اهمیت میباشد. تاکنون مجموعهای از بیومارکرهای کلاسیک و نوین برای تشخیص به‌موقع وقوع PEGF استفاده شدهاند که ازاین‌بین، سیستاتین سی سرمی بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد تشخیصی سیستاتین سی سرم در افتراق بین دو گروه PEGF و GEGF (good early graft function) صورت گرفت.
مواد و روش کار: در این مطالعهی آینده‌نگر از 39 دریافت‌کنندگان کلیه در 15 بازه زمانی نمونه خون گرفته شد. متغیرهای فردی و بالینی جمعیت موردبررسی، گردآوری شد. دریافت‌کنندگان کلیه به دودسته طبقه‌بندی شدند: الف) گیرندگان با PEGF (مراجعه به دیالیز در هفتهی اول بعد از پیوند و یا (سرم کراتینین) SCr≥ mg/dL 70/1 در روز پنجم بعد از پیوند ب) گیرندگان با عملکرد خوب گرافت بدون نیاز به دیالیز و SCr < mg/dL70/1 (GEGF: Good early graft function). اندازهگیری SCys با استفاده از کیت ایمنوتوربیدومتری با دستگاه اتوآنالیزر BT-1500 انجام شد. برای ارزیابی تفاوت‌های کمی بین دو گروه مورد مطالعه از آزمونهای من-ویتنی یو و independent T-test و برای مقایسه‌ی داده‌های کیفی بین دو گروه از Fisher’s exact test استفاده شد. برای تعیین ارزش تشخیصی سیستاتین سی از آنالیز ROC (ROC: Receiver operating curve) استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن گیرندگان کلیه 2/13±6/41 سال بود. توزیع تعداد گیرندههای مرد و زن به ترتیب برابر 21 (8/53درصد) و 18 (1/46درصد) نفر بود. بر اساس تعاریف، 27 نفر (2/69درصد) از گیرندهها در گروه GEGF درحالی‌که 12 نفر باقی‌مانده (8/30درصد) در گروه PEGF قرار گرفتند. سیستاتین سی سرم در 48 ساعت و 4 روز بعد از پیوند بین دو گروه PEGF و GEGF تفاوت معنی‌دار داشت (05/0>p). سطح زیر منحنی (AUC; area under curve)، نقطهی برش، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای سیتاتین سی سرمی 48 ساعت بعد از پیوند به ترتیب برابر 75/0، mg/l 72/2، 7/66، 1/74، 3/53 و 3/83 درصد و این مقادیر برای سیتاتین سی سرمی 4 روز بعد از پیوند به ترتیب برابر 7/0، mg/l 64/2، 75، 70، 9/52 و 4/86 درصد بود.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد سیستاتین سی سرمی توانایی افتراق بین دو گروه PEGF و GEGF را با حساسیت و ویژگی نسبتاً" بالایی در مقاطع زمانی 48 ساعت و 4 روز بعد از پیوند داشت. اندازهگیری سیستاتین سی سرم با روش توربیدومتری قابل‌اجرا بر روی دستگاه‌های اتوآنالایزر امکان اندازهگیری سریعتر و نسبتاً" ارزان را در قیاس با الایزا فراهم می‌آورد که میتواند در بخشهای پیوند پیادهسازی شده و در کنار سایر بیومارکرهای روتین میتواند کمک‌حال پزشکان در شناسایی سریعتر و بهتر این اختلال شود که خود منجر درمان مؤثرتر و به‌موقع خواهد شد.
مواد و روش کار: در این مطالعهی آینده‌نگر از 39 دریافت‌کنندگان کلیه در 15 بازه زمانی نمونه خون گرفته شد. متغیرهای فردی و بالینی جمعیت موردبررسی، گردآوری شد. دریافت‌کنندگان کلیه به دودسته طبقه‌بندی شدند: الف) گیرندگان با PEGF (مراجعه به دیالیز در هفتهی اول بعد از پیوند و یا (سرم کراتینین) SCr≥ mg/dL 70/1 در روز پنجم بعد از پیوند ب) گیرندگان با عملکرد خوب گرافت بدون نیاز به دیالیز و SCr < mg/dL70/1 (GEGF: Good early graft function). اندازهگیری SCys با استفاده از کیت ایمنوتوربیدومتری با دستگاه اتوآنالیزر BT-1500 انجام شد. برای ارزیابی تفاوت‌های کمی بین دو گروه مورد مطالعه از آزمونهای من-ویتنی یو و independent T-test و برای مقایسه‌ی داده‌های کیفی بین دو گروه از Fisher’s exact test استفاده شد. برای تعیین ارزش تشخیصی سیستاتین سی از آنالیز ROC (ROC: Receiver operating curve) استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن گیرندگان کلیه 2/13±6/41 سال بود. توزیع تعداد گیرندههای مرد و زن به ترتیب برابر 21 (8/53درصد) و 18 (1/46درصد) نفر بود. بر اساس تعاریف، 27 نفر (2/69درصد) از گیرندهها در گروه GEGF درحالی‌که 12 نفر باقی‌مانده (8/30درصد) در گروه PEGF قرار گرفتند. سیستاتین سی سرم در 48 ساعت و 4 روز بعد از پیوند بین دو گروه PEGF و GEGF تفاوت معنی‌دار داشت (05/0>p). سطح زیر منحنی (AUC; area under curve)، نقطهی برش، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای سیتاتین سی سرمی 48 ساعت بعد از پیوند به ترتیب برابر 75/0، mg/l 72/2، 7/66، 1/74، 3/53 و 3/83 درصد و این مقادیر برای سیتاتین سی سرمی 4 روز بعد از پیوند به ترتیب برابر 7/0، mg/l 64/2، 75، 70، 9/52 و 4/86 درصد بود.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد سیستاتین سی سرمی توانایی افتراق بین دو گروه PEGF و GEGF را با حساسیت و ویژگی نسبتاً" بالایی در مقاطع زمانی 48 ساعت و 4 روز بعد از پیوند داشت. اندازهگیری سیستاتین سی سرم با روش توربیدومتری قابل‌اجرا بر روی دستگاه‌های اتوآنالایزر امکان اندازهگیری سریعتر و نسبتاً" ارزان را در قیاس با الایزا فراهم می‌آورد که میتواند در بخشهای پیوند پیادهسازی شده و در کنار سایر بیومارکرهای روتین میتواند کمک‌حال پزشکان در شناسایی سریعتر و بهتر این اختلال شود که خود منجر درمان مؤثرتر و به‌موقع خواهد شد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
