پیشزمینه و هدف: از دست دادن دندانها و استفاده از پروتز کامل میتواند تأثیرات سوئی بر وضعیت تغذیهای داشته باشد. در مطالعات متعدد در جوامع مختلف وضعیت تغذیهای افراد بیدندان با یا بدون پروتز کامل به روشهای مختلف ازجمله تعیین شاخصهای تنسنجی بررسیشده و نتایج متفاوتی بهدست آمده است. هدف مطالعه حاضر مقایسه وضعیت تغذیهای افراد دارای پروتز کامل معمول و افراد دارای دندانهای طبیعی بر اساس شاخصهای تنسنجی در یک جامعه ایرانی است.
مواد و روش کار: 130 نفر از مراجعهکنندگان به دانشکده دندانپزشکی تبریز با محدوده سنی 60 تا 80 سال در قالب دو گروه بیدندان دارای پروتز کامل معمول و افراد دارای دندانهای طبیعی ازلحاظ وضعیت اجتماعی- دموگرافیک، اقتصادی، سلامت عمومی و شاخصهای تنسنجی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای متغیرهای کیفی از آزمونهای دقیق فیشر و مجذور کای و برای مقایسه شاخصهای تنسنجی در دو گروه از آزمون t برای گروههای مستقل استفاده شد.
یافتهها: افراد دارای پروتز کامل و افراد دارای دندانهای طبیعی ازلحاظ اکثر شاخصهای مربوط به وضعیت اجتماعی-دموگرافیک، اقتصادی و سلامت عمومی تفاوت معنیداری باهم نداشتند. میانگین وزنی افراد دارای پروتز کامل بهطور معنیداری بیشتر از افراد دارای دندانهای طبیعی بود درحالیکه میانگین قدی این دو گروه تفاوت معنیداری نداشت. BMI افراد دارای پروتز کامل (28.99 ± 5.77 kg/m2) بیشتر از افراد دارای دندانهای طبیعی بود (( 25.06 ±3.79 kg/m2. میانگین دور کمر و دور وسط بازو نیز در افراد دارای پروتز کامل بهطور معنیداری بیشتر بود.
بحث و نتیجهگیری: افراد بیدندان دارای پروتز کامل وزن، BMI، دور کمر و دور بازوی بیشتری از افراد دارای دندانهای طبیعی داشته و بیشتر مبتلا به اضافهوزن و چاقی هستند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |