پیش‌زمینه وهدف:تنظیم شناختی هیجان نقشی پرمایه پدیدآیی مشکلات هیجانی و ازجمله افسردگی دارند. با توجه به آموزش پذیر بودن فرایند تنظیم شناختی هیجان، مطالعه حاضر به بررسی اثرات شرکت در برنامه تاب‌آوری پن بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان افراد افسرده می‌پردازد.

مواد و روش کار: پژوهش حاضر پژوهشی نیمه آزمایشی بوده و طرح پژوهش حاضر پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان دانشگاه تبریز که در سال 1392 فرم پایش سلامت را تکمیل نموده­اند می‌باشد. افرادی که نمره افسرده کسب نمودند، فراخوانی شده و ارزیابی مجدد شده و به روش تصادفی به دو گروه تقسیم و جایگزین شدند. در مورد گروه آزمایش 10 جلسه­ی دوساعته برنامه تاب­آوری پن اجرا گردید. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت ننمود.

یافته­ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای برنامه، در راهبردهای تنظیم هیجان منفی تفاوت معنی‌داری وجود دارد (71/15F=، 001/0P≤) و افرادی که آموزش دریافت می­کنند، به میزان کم‌تری از راهبردهای منفی تنظیم هیجان استفاده می­کنند. به‌علاوه آموزش تاب­آوری پن بر استفاده از راهبردهای مثبت هیجان در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری ندارد (7/1F=، P=N.S).

نتیجه‌گیری:یافته­ها گویای اهمیت آموزش تاب­آوری در کاهش میزان فرایندهای تنظیم شناختی ناسازگار است که می­تواند برای پیشگیری و درمان مثمر ثمر واقع شود.