BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3139-fa.html
تاریخ دریافت 15/05/1394 تاریخ پذیرش 19/07/1394
چکیده
پیش‌زمینه و هدف: افسردگی از شایع‌ترین اختلالات خلقی و عاطفی و بزرگ‌ترین اختلالات روانی قرن حاضر است که در بین دانشجویان شیوع بالایی دارد لذا پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی شناختی بر کاهش افسردگی اجرا شده است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر در قالب یک طرح آزمایشی 27 بیمار که بر اساس اکتساب نمرات 1 انحراف معیار بالاتر از میانگین افسردگی تشخیص داده‌شده از میان دانشجویانی که در مرکز مشاوره دانشجویی و کلینیک تخصصی پذیرش‌شده بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در سه گروه رفتاردرمانی دیالکتیک، رفتاردرمانی-شناختی و کنترل قرار گرفتند. با استفاده از طرح آزمایشی پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل، گروه آزمایش رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی-شناختی طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی شناختی قرار گرفتند، درحالی‌که در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از پرسشنامه ویراست دوم افسردگی بک (2000) مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.
یافته‌ها: نشان داد که بیماران هر دو گروه رفتاردرمانی دیالکتیک و رفتاردرمانی شناختی در میزان افسردگی تفاوت معنی‌داری با هم نداشتند، اما کاهش معنی‌داری در هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش رفتاردرمانی دیالکتیک و شناختی موجب کاهش ابعاد افسردگی می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
