پیش‌زمینه و هدف: زخم پای دیابتی یکی از جدی‌ترین عوارض مزمن بیماری دیابت است که در صورت عدم کنترل موجب معلولیت و کاهش شدید کیفیت زندگی به دنبال قطع عضو می‌شود. مطالعه باهدف بررسی سیر متغیرهای ماژور بالینی، آزمایشگاهی و دارویی برای تعیین عوامل پیش‌آگهی دهنده‌ی در جهت طراحی یک پروتکل پیشگیری از مزمن شدن و پیشروی زخم پای دیابتی و آمپوتاسیون در بیماران بستری با زخم پای دیابتی در بخش عفونی بیمارستان طالقانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شد.

مواد و روش کار: در مطالعه هم‌گروهی آینده‌نگر، بیماران بستری‌شده با زخم پای دیابتی در فاصله زمانی خرداد 92 تا پایان خرداد 93 وارد مطالعه شدند. تشخیص زخم پای دیابتی بر اساس معیار meggit wagner صورت گرفت و بیماران با درجه 2 و بیشتر مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران به مدت سه ماه جهت مشخص شدن پیامد موردنظر (آمپوتاسیون یا بهبودی) پیگیری شدند. جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت طراحی چک‌لیست بوده و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد و سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 ملاک قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: 72 بیمار در مطالعه شرکت کردند که 58.3درصد افراد مذکر بودند. 47.2درصد بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس بوده، 94.4درصد بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم بودند. ازنظر اندکس التهابی ESR، 70.8درصد بیماران بیشتر مساوی 50 بودند و ازنظر اندکس التهابی CRP، بیشتر بیماران 3+ بودند (35.9درصد). 80.6درصد بیماران لکوسیت کمتر از 12000 داشته، 95.6درصد بیماران هموگلوبین گلیکوزیله بیشتر مساوی 7 داشته، 58.6درصد بیماران کلسترول LDL کمتر از 100 داشته، 95.2درصد بیماران کلسترول HDL کمتر از 50 داشته، 67.2درصد بیماران تری‌گلیسیرید کمتر از 200 داشته،50درصد بیماران از داروهای خوراکی برای کنترل قند خون خود استفاده می‌کردند. در این مطالعه 55.6درصد بیماران تحت درمان با رژیم دارویی سفتریاکسون + ونکومایسین + کلیندامایسین (مترونیدازول) بودند.

بحث و نتیجه‌گیری: در مطالعه ما ارتباط معناداری بین جنس بیماران، سطح تحصیلات، محل سکونت، مدت ابتلا به دیابت، اندکس التهابی ESR، آترواسکلروزیس، لکوسیتوز بیشتر مساوی 12000، هموگلوبین گلیکوزیله A1c بیشتر مساوی 7، کلسترول LDL بیشتر مساوی 100، کلسترول HDL کمتر از 50، شکل داروی مصرفی (تزریقی یا خوراکی) و نوع دیابت، پیدا نشد. ولی بین اندکس التهابی CRP در سطح 90درصد، تری‌گلیسیرید در سطح 90درصد و آمپوتاسیون ارتباط معناداری وجود داشت.