پیش‌زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی عروقی شایع‌ترین علت مرگ‌ومیر در استان آذربایجان غربی می‌باشد. این مطالعه جهت برآورد سهم عامل خطر تعدیل‌پذیر چاقی مرکزی و تعیین آثار کاهش شیوع آن بر بار بیماری‌های قلبی عروقی انجام گردید.

روش کار: برای محاسبه سهم عوامل خطر، از روش‌شناسی ارزیابی خطر مقایسه‌ای سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. شیوع عامل خطر از داده‌های استانی ششمین دور بررسی مراقبت عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر سال 90 و اندازه اثر مربوطه از مطالعه قند و لیپید تهران استخراج گردید.

یافته‌ها: با کاهش درصد زنان مبتلا به چاقی مرکزی از 19.1 درصد به سطح حداقل خطر تئوریک (صفر) و امکان‌پذیر (12 درصد)، به ترتیب 9.5 درصد و 3.5 درصد از دالی منتسب به بیماری‌های قلبی عروقی قابل‌اجتناب خواهد بود. در مردان نیز با کاهش شیوع چاقی مرکزی از 18 درصد به سطح خطر تئوریک (صفر) و حداقل خطر امکان‌پذیر (12 درصد) مقادیر متناظر به ترتیب برابر با 7.4 درصد و 2.5 درصد خواهد بود.

نتیجه‌گیری: با توجه به سهم قابل‌توجه چاقی مرکزی در بار منتسب به بیماری‌های قلبی عروقی در استان آذربایجان غربی و در نظر گرفتن این موضوع که چاقی مرکزی در افزایش فشارخون، کلسترول، تری گلیسیرید و قند خون که به‌عنوان عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی مطرح هستند نقش مهمی دارد، پیشگیری و کنترل چاقی مرکزی یک رویکرد اساسی در کاهش ابتلا و میرایی بیماری‌های قلبی عروقی خواهد بود.