پیشزمینه و هدف: عابرین پیاده مستعدترین و آسیبپذیرترین گروه مابین استفادهکنندگان از جادهها میباشد. مطالعه حاضر بهمنظور توصیف الگوی مشخصات برخی جنبههای اپیدمیولوژیک جمعیت شناختی و محیط تصادف عابرین پیاده مصدوم شده در سوانح ترافیک جادهای در بیمارستان ارجاعی شهدا (ع)، استان آذربایجان شرقی انجام گردید.
مواد و روش کار: این تحقیق از نوع مطالعات مقطعی که از اردیبهشت سال 1392 الی فروردین سال 1393 بر روی 177 عابر پیادهای که توسط وسایل نقلیه موتوری در سوانح ترافیک جادهای مصدوم و بستری شده بودند، انجام گردید. اطلاعات در این مطالعه در دو بخش شامل مشخصات جمعیت شناختی، و مشخصات محیط تصادف مصدومین عابر پیاده جمعآوری گردید. نتایج در این مطالعه با استفاده از نشانگرهای آمار توصیفی و جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون کای دو استفاده شد.
یافتهها: میانگین سنی و انحراف معیار در جامعه موردبررسی 26/14 ± 05/40 بود. 4/86 درصد از مصدومین مرد بودند. و ازنظر سطوح تحصیلات 7/27 درصد دارای سطح سواد ابتدایی، و 6/22 درصد بیسواد بودند. و در جامعه موردبررسی 8/27 درصد دارای شغل آزاد و 5/16 درصد کارگر بودند. میانگین و انحراف معیار وضعیت اقتصادی عابرین پیاده در جامعه موردبررسی 29/13 ±46/32 بود. 5/43 درصد از مجروحین آسیب اندام تحتانی و 64/31 درصد آسیب بیش از دو اندام را در اثر برخورد با وسایل نقلیه موتوری داشتند. و حدود 32/59 درصد از سانحهها در خیابانهای دوطرفه اتفاق افتاده بود. 3/37 درصد از مصدومیت عابرین پیاده بین ساعات 12 ظهر الی 6 عصر و 8/80 درصد از مصدومیتها بین روزهای شنبه الی چهارشنبه اتفاق افتاده بود. ازنظر شرایط آب و هوایی 1/66 درصد از مصدومیتها در روزهای آفتابی و 1/70 درصد در روشنایی روز اتفاق افتاده بود. و ازنظر وضعیت استقرار عابرین پیاده در حین سانحه 9/46 درصد از عابرین پیاده در حال حرکت و در مسیر مجاز اتفاق قرار داشتند. بین نوع شغل و ارگان آسیبدیده بدن در سوانح ترافیک جادهای ارتباط معنیداری مشاهده شد. (05/0P<).
بحث و نتیجهگیری: مدیریت و پیشگیری از مصدومیت عابرین پیاده که مستعدترین افراد مابین گروههای استفادهکنندگان از جاده میباشند مستلزم انجام مداخلات مناسب هم در حوزههای فردی و محیط میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |