پیش زمینه و هدف: پیوند کلیه درمان انتخابی برای نارسایی مزمن کلیه است. بکارگیری تکنیک آناستوموز یورترووزیکال مناسب می تواند از اغلب خطر ها بر کلیه پیوند جلوگیری کند. یورترونئوسیستومی خارج مثانه ای در پیوند کلیه به علت میزان عوارض کمتر و آسان بودن فن محبوبیت خاص پیدا کرده است.^�این کاهش در عوارض به علت محدود بودن برش در روی مثانه و نیاز به سگمان حالبی کوتاه تر از دهنده می­باشد.^�ما عوارض ارولوژیک جدید به نام
باری – تاگوچی را در 114 بیمار پیوندی بررسی کردیم.

بیماران و روش: ما�به صورت آینده نگر همه عوارض ارولوژیک این تکنیک یورترونئوسیستومی جدید را در روی بیماران پیوندی، ثبت و آنالیز کردیم. مدت انجام پیوند یک سال و از سپتامبر 2004 تا سپتامبر 2005 و مدت پیگیری بعد از پیوند متوسط 18 ماه (مابین 24 – 12) بود. عوارض ارولوژیک شامل
خون­ریزی عارضه دار، فیستول ادراری، تنگی حالب و ریفلاکس می شد. همچنین مدت زمان آناستوموز حالب در بیماران ثبت شد.

یافته ها: در کل میزان عوارض ارولوژیک در 6 (5/25%) بیمار مشاهده شد که شامل یک لیک ادراری (86/0)، سه انسداد حالب (5/3 %) و یک هماچوری عارضه­دار (86/0) بود. ریفلاکس علامت دار دیده نشد. مدت آناستوموز حالب متوسط 15/8 دقیقه (مابین 17-4) بود.

نتیجه نهایی: فن یورترونئوسیستومی خارج مثانه ای باری – تاگوچی (روش جدید) تکنیکی ساده، سریع و با عوارض ارولوژیک قابل قبول است و به همین علت یکی از روش های انتخابی در مرکز ما شده است.