پیش‌زمینه و هدف: پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه کیفیت تعامل مادر-کودک با اضطراب جدایی و مدرسه هراسی در کودکان 11 و 12 ساله شهر ساری طراحی و اجرا شد.

مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان دبستانی 11 و 12 ساله (دختر و پسر) شهر ساری در سال تحصیلی 91-90 بود. بر این اساس نمونه آماری این پژوهش شامل 200 دختر و 200 پسر (11 تا 12 ساله) و 400 مادر بود که به شیوه‌ی تصادفی چندمرحله‌ای و از بین مدارس دو ناحیه‌ی 1 و 2 آموزشی شهر ساری انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌ی ارزیابی رابطه مادر-کودک رابرت رأس و پرسشنامه تشخیصی اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان (دارای دو فرم والد و کودک) بیمار استفاده شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند ) (P<0/05.

یافته‌ها: یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که بین بیش حمایت گری و سهل گیری مادر با اختلال اضطراب جدایی و مدرسه هراسی رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد.

بحث و نتیجه‌گیری: درمجموع، این نتایج تلویحات نظری و عملی مهمی در عرصه آسیب‌شناسی روانی کودکان داشته و نشان می‌دهند که کیفیت تعامل مادر-کودک به‌عنوان عوامل زمینه‌ساز، حائز نقش احتمالی در شکل‌گیری اختلال اضطراب جدایی و مدرسه هراسی است.