پیش زمینه و هدف: سرگیجه، احساس سبکی سر و عدم تعادل، شکایات شایعی در بیمارانی است که برای ارزیابی نورولوژیک ارجاع می‌شوند. در این مطالعه به بررسی ارتباط بین سرگیجه‌های با علل سربروواسکولار با یافته‌های مثبت در معاینه و شرح حال پرداخته شده و عوامل مرتبط شناسایی گردیده‌اند.

مواد و روش کار: بیماران بر اساس شرح حال و نتایج MRI DWI در دو گروه با MRI DWIغیر طبیعی و علل سربروواسکولار حاد برای سرگیجه و گروه MRI DWI طبیعی و علل غیرمرکزی برای سرگیجه قرار گرفتند و ارتباط یافته‌های شرح حال و معاینه در دو گروه مورد آزمون قرار گرفتند. 

یافته‌ها: در این مطالعه 119 بیمار شامل 73 مرد و 46 زن مورد بررسی قرار گرفتند. در مقایسه‌ی گروه بیماران با MRI DWI غیرطبیعی در مقابل بیماران با MRI DWI نرمال اختلاف معنی‌داری در جنسیت (49/0p=)، سن بیماران (08/0p=)، مصرف سیگار(20/0p=)، ابتلا به هیپرلیپیدمی(46/0p=)، دیابت(77/0p=)، هیپرتانسیون(13/0p=)، بیماری ایسکمیک قلب(90/0p=)، ریتم فیبریلاسیون دهلیزی(33/0p=) و سابقه استروک ایسکمیک(33/0p=) وجود نداشت.در معاینات انجام شده اختلاف بین دو گروه از نظر کاهش شنوایی(28/0p=)، وزوزگوش(22/0p=)، استفراغ(63/0p=)، راه رفتن غیرطبیعی(28/0p=)، تست مثبت چرخش سریع سر (37/0p=) معنی‌دار نبود ولی تفاوت معنی‌داری در وجود رفلکس کف پایی غیرطبیعی(03/0p=)، وجود سردرد همراه سرگیجه(5 02/0p=)، درگیری اعصاب کرانیال(01/0p= )، تغییر شدت سرگیجه با تغییر وضعیت(001/0p<)، نیستاگموس( 01/0=p)و تست انگشت به بینی مختل(001/0p<) در گروه‌های مورد مطالعه وجود داشت.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که وجود علایم نورولوژیک فوکال، سردرد، نیستاگموس خودبخودی و دو جهته به نفع علل مرکزی سرگیجه است. تشدید سرگیجه در وضعیت خوابیده بیشتر علل محیطی را مطرح می‌کند. در حالی که تشدید سرگیجه به صورت یک حس حرکت دورانی پایدار در وضعیت نشسته در گروه با سرگیجه‌های مرکزی بیشتر دیده می‌شود.