پیش زمینه و هدف: تکثیر سلولهای سرطانی ممکن است از فسفوریلاسیون غیر طبیعی مسیرهای سیگنالی پایین دست گیرندههای تیروزین کینازی چون گیرندههای فاکتورهای رشد مشتق از پلاکت α (PDGFR-α) و β (PDGFR-β) ناشی شود. به دلیل نقش حیاتی این مسیرها در سلولهای طبیعی، درمان سرطانها با داروهای مهار کننده تیروزین کینازی مانند ایماتینیب مسیلات اغلب منجر به اختلالات عملکرد سلولهای طبیعی همانند سلولهای لایدیگ میشود. هدف این تحقیق بررسی میزان آپوپتوز و فسفوریلاسیون PDGFR-α و PDGFR-β در سلولهای لایدیگ نرمال موشی در مواجهه با داروی ایماتینیب میباشد.
مواد و روشها: سلولهای لایدیگ موشیTM3 با غلظتهای 0، 2.5، 5، 10 و 20 میکرو مول داروی ایماتینیب به مدت 2، 4 و 6 روز تیمار گشتند. میزان آپوپتوز و فسفوریلاسیون گیرندههای PDGF به ترتیب با روشهای اندازهگیری فعالیت آنزیم کاسپاز3 و ایمونواسی فلورسانس بررسی گردید. جهت تحلیل دادهها از تستهای ANOVA و t-test استفاده شد.
یافتهها: میزان فسفوریلاسیون PDGFR-α در گروه تیمار شده با دارو (08/0±21/0) و گروه کنترل (13/0±35/0) تفاوت آماری معنیداری داشت (05/0>P) و با افزایش دوز دارو میزان فسفوریلاسیون کاهش بیشتری مییافت (05/0>P). میزان آپوپتوز و فسفوریلاسیون PDGFR-β در بین دو گروه تفاوت آماری معنیداری نداشت، هر چند که با افزایش مدت زمان مواجهه میزان PDGFR-β نیز کاهش بیشتری نشان داد (05/0>P).
نتیجه گیری: داروی ایماتینیب با مهار مسیرهای سیگنالی پایین دست فاکتورهای رشد خصوصاً مهار فسفوریلاسیون PDGFR-α در سلولهای لایدیگ نرمال ممکن است باعث اختلال در رشد این سلولها گردد. به نظر میرسد که این دارو تأثیری در فعال سازی مسیرهای آپوپتوزی این سلولها ندارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |