پیش زمینه و هدف: بروز بیماری‌های قلبی عروقی و سکته مغزی می‌تواند به دلیل کاهش تحرک و یا شیوه نامناسب زندگی باشد. فعالیت بدنی می‌تواند لیپیدها و کورتیزول سرم را تغییر دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی پاسخ پروفایل چربی و کورتیزول سرمی به یک جلسه فعالیت هوازی شدت متوسط در مردان میان‌سال غیرفعال بود.

مواد و روش‌ها: 30 مرد میان‌سال سالم غیرفعال 50-40 سال در دو گروه ورزش و کنترل داوطلب شرکت در پژوهش شدند. آزمون ورزشی هوازی با شدت65% ضربان قلب طی یک جلسه (30 دقیقه) بر روی نوارگردان برای گروه ورزش اجرا شد. از تمام شرکت کنندگان، قبل، بلافاصله و 12 ساعت پس از انجام فعالیت خون گیری به عمل آمد. غلظت کورتیزول و چربی‌های سرمی اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: غلظت کورتیزول، تری گلیسرید، کلسترول و VLDLدر گروه ورزش بلافاصله پس از فعالیت در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد (05/0P<). تفاوت معنی‌داری در کورتیزل و چربی‌های خونی آن‌ها در مرحله ریکاوری مشاهده نشد. اختلاف غلظت کورتیزول و چربی‌های خون بلافاصله پس از تمرین با حالت پایه در گروه ورزش نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد(05/0P<). اختلاف سطوح کورتیزول، کلسترول، VLDLوLDL بلافاصله پس از تمرین با حالت ریکاوری در گروه ورزش به طور معنی‌داری از گروه کنترل بالاتر بود (05/0P<).

نتیجه گیری: فعالیت هوازی شدت متوسط، با تحریک کورتیزول، غلظت چربی‌ها را در خون به منظور سوخت و ساز آن‌ها افزایش می‌دهد و شرایط مطلوبی برای کاهش عوامل خطرزای قلبی عروقی فراهم می‌سازد.