پیش زمینه و هدف: پرخوری عصبی یکی از اختلالات خوردن محسوب می‌شود که در آن شخص پرخوری کرده و سپس پاک‌سازی می‌کند. تحقیقات بر روی نمونه‌های بالینی افراد با پرخوری عصبی، تنوعی از متغیرها را شناسایی کرده‌اند که با رفتار پرخوری عصبی همراه می‌شوند. بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی نقش کمال‌گرایی، عاطفه منفی و سیستم‌های مغزی- رفتاری در پیش بینی پرخوری عصبی انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: برای این منظور 70 نفر از افرادی که به مراکز درمانی مراجعه کرده بودند، و 70 نفر فرد عادی به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های کمال‌گرایی هویت و قلت، مقیاس بالینی اضطراب و افسردگی هد و مقیاس BAS,BIS کارور و وایت استفاده شد. برای تحلیل نتایج روش‌های آمار توصیفی و روش تحلیل ممیز مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیماران مبتلا به پرخوری عصبی در مقایسه با افراد عادی سطوح بالایی از کمال‌گرایی، عاطفه منفی و bas را گزارش کردند درحالی‌که بیماران پرخوری عصبی سطوح پایین‌تری از bis را در مقایسه با گروه عادی نشان دادند. همچنین متغیرهای پیش بینی کننده 85/0 از واریانس پرخوری عصبی را تبیین کردند.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کمال‌گرایی، عاطفه منفی و سیستم‌های مغزی- رفتاری به طور معنی‌دار وقوع یا عدم وقوع پرخوری عصبی را پیش بینی می‌کنند.