پیش زمینه و هدف: آلومینیوم دارای اثرات سوء زیاد بر ساختارهای بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و حتی اختلالات رفتاری میباشد. هدف از این بررسی ارزیابی توأم تغییرات فراساختاری، مورفولوژی ومورفومتری ناشی از تزریق طولانی مدت کلرید آلومینیوم بر روی کلیه خرگوش میباشد.
مواد و روش کار: خرگوشها به دو گروه تحت مطالعه و کنترل تقسیم شدند به گروه تحت مطالعه مقدار 12.5mg/kg کلراید آلومینیوم و به گروه کنترل نیز به همان مقدار آب دی یونیزه به صورت داخل صفاقی و به مدت هفت هفته و در شرایط بیهوشی تزریق شد. آماده سازی بافتی برای میکروسکوپ نوری و الکترونی به روش استاندارد به عمل آمد مطالعات کیفی و کمی (مورفولوژی و مورفومتری) بر روی تصاویر تهیه شده انجام شد. مطالعات کمی با استفاده از آنالیز آماری مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: متسع شدن توبولها، ارتشاح شدید لنفوسیتی و فیبروزه شدن نسوج کلیوی (مورفولوژی)، آسیب قابل توجه به سد فیلتراسیون و افزایش ضخامت غشاء پایه و رسوب ذرات الکترون سخت در آن و کاهش میکروپرزها و واکوئوله شدن سیتوپلاسم توبولهای پروگزیمال (فراساختاری) و معنیدار بودن قطر متوسط اجزای بافتی کلیه (05/0p<) و معنیدار بودن متوسط ضخامت اجزای غشای پایه گلومرولی (05/0p<) (مورفومتری) حاصل شد.
بحث و نتیجه گیری: مطالعات گذشته نشان دهنده اثر آلومینیوم در ارگانلهای سلولی بافتهای مختلف متفاوت است نتایج این بررسی نشان دهنده تغییرات در اجزای غشای پایه گلومرولی، میکروپرزها،غشای هسته،میتوکندری و سیتوپلاسم سلولهای توبولی میباشد. به نظر میرسد این تغییرات ناشی از تولید رادیکالهای آزاد، پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و حتی تغییرات DNA هسته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |