پیش زمینه و هدف: عفونت‌های انگلی روده‌ای یک مشکل بهداشتی عمومی در کشورهای درحال توسعه می‌باشد. گونه‌های مختلفی از انگل‌های روده‌ای باعث آلودگی انسان گشته و می‌توانند طیف گسترده‌ای از علایم را ایجاد نمایند که بستگی به فاکتورهای ایمونولوژیک، فیزیولوژیک، اجتماعی و دموگرافیک دارد. احتمال آلودگی در افراد دارای نقص ایمنی، مصرف کننده داروهای سرکوب کننده ایمنی همچنین افراد تحت معالجعه با شیمی درمانی بیشتر و با شدت بالاتری است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع انگل‌های روده‌ای در مراجعه کنندگان به درمانگاه انکولوژی بزرگسالان بیمارستان امام خمینی ارومیه انجام شد.

مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی – مقطعی در 101 نفر از مراجعه کنندگان به درمانگاه انکولوژی بزرگسالان بیمارستان امام خمینی ارومیه در سال 1386 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش نمونه‌های مدفوع با روش گسترش مرطوب و تغلیظ فرمالین- اتر براساس پروتکل سازمان بهداشت جهانی انجام گردید.

یافته‌ها: از تعداد 101 نفر مراجعه کننده به درمانگاه انکولوژی 20 نفر(8/19درصد) آلوده به انواع انگل‌های روده‌ای بودند. آلودگی‌های انگلی به‌ترتیب ژیاردیا لامبلیا هفت مورد (9/6درصد)، بلاستوسیستیس هومی نیس شش مورد (9/5درصد)، تریکوموناس هومی نیس چهار مورد (96/3درصد)، انتامبا کلی دو مورد (98/1درصد) و یدامبا بوتچلی یک مورد(99/0درصد) و آلودگی به هیمنولپیس نانا یکمورد (99/0درصد) بود. ژیاردیا لامبلیا و هیمنولپیس نانا به اهم در یک مورد (99/0درصد) دیده شد. درصد آلودگی انگلی در افراد ساکن شهر (2/21درصد)، افراد بی‌سواد (25درصد) و افرادی که دو دوره شیمی درمانی شده بودند (46/38درصد) و در افرادی که بیماری غیر بدخیمی داشتند (25درصد) بود.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به آلودگی نسبتاً بالا به انگل‌های روده‌ای در افراد دارای سیستم ایمنی سرکوب شده و کسانی که تحت شیمی درمانی هستند، توصیه می‌شود اقدامات بهداشتی در جهت پیشگیری از ابتلاء به عامل بیماری‌زا و انجام آزمایشات منظم و دوره‌ای و درمان فوری (درصورت لزوم) مدنظر قرار گیرد.