دوره 33، شماره 3 - ( خرداد 1401 )
جلد 33 شماره 3 صفحات 170-160 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SHAHED.REC.1397.033
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akrami A, Mombeini T, Roghani M. THE EFFECT OF DIALLYL SULFIDE ON LIPOPOLYSACCHARIDE-INDUCED ACUTE KIDNEY DYSFUNCTION IN THE MOUSE. Studies in Medical Sciences 2022; 33 (3) :160-170
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5797-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5797-fa.html
اکرمی ابوالفضل، ممبینی تاجماه، روغنی مهرداد. تأثیر دیآلیلسولفید بر اختلال حاد کلیه القا شده با لیپوپلیساکارید در موش کوچک آزمایشگاهی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1401; 33 (3) :160-170
استاد، مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، mehjour@yahoo.com
چکیده: (1311 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: دیآلیلسولفید یکی از ترکیبات ارگانوسولفور گرفته شده از سیر است که اثرات آنتیاکسیدانی و محافظتی متعددی دارد. لیپوپلیساکارید جزء غشای بیرونی باکتریهای گرم منفی است که برای ایجاد مدل حیوانی آسیب حاد کلیه استفاده میشود. لیپوپلیساکارید با القای واکنشهای استرساکسیداتیو موجب آسیب کلیوی میگردد. با توجه به نقش استرساکسیداتیو در بروز آسیب حاد کلیه ناشی از سپتی سمی، هدف از این مطالعه تعیین اثر دیآلیلسولفید بر اختلال حاد کلیه ناشی از لیپوپلیساکارید بود.
مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش نر نژاد C57BL/6 به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، لیپوپلیساکارید و دو گروه لیپوپلیساکارید تحت درمان با دیآلیلسولفید (دوز های 50 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. در مورد دو گروه تحت درمان با دیآلیلسولفید، تجویز دیآلیلسولفید، تک دوز و به صورت خوراکی یک ساعت قبل تزریق لیپوپلیساکارید بود. آسیب حاد کلیه با تزریق تک دوز داخل صفاقی لیپوپلیساکارید 10 میلیگرم بر کیلوگرم ایجاد شد. 24 ساعت پس از تزریق لیپوپلیساکارید، نمونههای خون از قلب برای آنالیز نیتروژن اوره خون و کراتینین جمع آوری شدند. همچنین هموژنه بافت کلیه برای اندازه گیری شاخصهای استرساکسیداتیو شامل مالوندیآلدئید (MDA)، نیتریت و کاتالاز تهیه شد.
یافتهها: در مقایسه با گروه لیپوپلیساکارید، تزریق دیآلیلسولفید در دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنیدار MDA شد ولی کاهش نیتریت و افزایش کاتالاز معنیدار نبودند. همچنین در راستای بهبود عملکرد کلیه، میزان اوره و کراتینین را در مقایسه با گروه لیپوپلیساکارید به طور معناداری کاهش داد.
نتیجهگیری: دیآلیلسولفید میتواند اختلال حاد کلیه ناشی از لیپوپلیساکارید را بهبود بخشد که اثرات سودمند آن بواسطه کاهش استرساکسیداتیو و احتمالاً افزایش سیستم دفاعی آنتیاکسیدانی است.
مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش نر نژاد C57BL/6 به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، لیپوپلیساکارید و دو گروه لیپوپلیساکارید تحت درمان با دیآلیلسولفید (دوز های 50 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. در مورد دو گروه تحت درمان با دیآلیلسولفید، تجویز دیآلیلسولفید، تک دوز و به صورت خوراکی یک ساعت قبل تزریق لیپوپلیساکارید بود. آسیب حاد کلیه با تزریق تک دوز داخل صفاقی لیپوپلیساکارید 10 میلیگرم بر کیلوگرم ایجاد شد. 24 ساعت پس از تزریق لیپوپلیساکارید، نمونههای خون از قلب برای آنالیز نیتروژن اوره خون و کراتینین جمع آوری شدند. همچنین هموژنه بافت کلیه برای اندازه گیری شاخصهای استرساکسیداتیو شامل مالوندیآلدئید (MDA)، نیتریت و کاتالاز تهیه شد.
یافتهها: در مقایسه با گروه لیپوپلیساکارید، تزریق دیآلیلسولفید در دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنیدار MDA شد ولی کاهش نیتریت و افزایش کاتالاز معنیدار نبودند. همچنین در راستای بهبود عملکرد کلیه، میزان اوره و کراتینین را در مقایسه با گروه لیپوپلیساکارید به طور معناداری کاهش داد.
نتیجهگیری: دیآلیلسولفید میتواند اختلال حاد کلیه ناشی از لیپوپلیساکارید را بهبود بخشد که اثرات سودمند آن بواسطه کاهش استرساکسیداتیو و احتمالاً افزایش سیستم دفاعی آنتیاکسیدانی است.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
نفرولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
