پیش­زمینه و هدف: اعتیاد اینترنتی یکی از بزرگ­ترین مشکلات جوامع بشری است. اهدف از این مطالعه بررسی اثر­بخشی درمان مبتنی بر کار­آمدی هیجانی بر کاهش وابستگی به اینترنت و راهبردهای ناسازگار شناختی تنظیم هیجان در دانش­آموزان مبتلا به اعتیاد اینترنتی بود.
مواد و روش کار: این پژوهش نیمه­آزمایشی و با استفاده از طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش­آموزان پسر مبتلا به اعتیاد اینترنتی هنرستان­های دولتی شهر تبریز در سال تحصیلی99-1398 بود. برای به­دست آوردن نمونه از میان نواحی پنج­گانه آموزش و پرورش شهر تبریز، یک ناحیه و سپس یک هنرستان پسرانه به صورت تصادفی انتخاب شد و در ادامه دانش­آموزان دارای ملاک­های ورود به پژوهش با روش غربال­گری انتخاب و از میان آنان تعداد 40 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه­های 20 نفره در 2 گروه آزمایشی و گواه به شیوه تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی در طی هشت هفته درمان مبتنی بر کار­آمدی هیجانی دریافت کرد و در این مدت گروه گواه هیچ نوع مداخله­ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده­ها از آزمون تشخیصی 20 گویه­ای اعتیاد به اینترنت یانگ و پرسش­نامه تنظیم شناختی هیحان استفاده شد. داده­های گرد­آوری شده با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند­متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ها: تحلیل داده­های به­دست آمده از مقایسه پس­آزمون دو گروه نشان داد که نمرات وابستگی به اینترنت و راهبردهای ناسازگار شناختی تنظیم هیجان در گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی­داری دارند (01/0=P).
بحث و نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر کار­آمدی هیجانی موجب کاهش علائم وابستگی به اینترنت و راهبردهای ناسازگار شناختی تنظیم هیجان در دانش­آموزان مبتلا به اعتیاد اینترنتی می­شود.

واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر کار‌آمدی هیجانی، وابستگی به اینترنت، راهبردهای ناسازگار شناختی تنظیم هیجان، دانش‌آموزان مبتلا به اعتیاد اینترنتی

متن کامل [PDF 246 kb]   (1254 دریافت)