پیش زمینه و هدف: صرع یک اختلال نورولوژیک شایع است. تأثیر صرع بر روی کیفیت زندگی، معمولاً از محدودیت‌هایی که به وسیله تشنج به تنهایی ایجاد می‌شوند، بیشتر است. در واقع، سطح آگاهی و نگرش مردم نسبت به صرع می‌تواند روی جنبه‌های روانی -  اجتماعی و کیفیت زندگی افراد صرعی تأثیر داشته باشد.

مواد و روش کار: این مطالعه شامل 800 نفر نمونه تصادفی از مردم شیراز بود. در این تحقیق از یک پرسشنامه استفاده شد که مشابه سایر مطالعات و مقالات معتبر دنیا طراحی شده بود. سطح آشنایی، نگرش و سطح آگاهی مردم شیراز در مورد صرع بر اساس متغیرهای سن، جنس، محل زندگی و سطح تحصیلات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج: بیشترین آشنایی با صرع در محدوده سنی 10 ±30 سال، افراد شهرنشین و کسانی که تحصیلات دانشگاه داشتند، بود. 8/74درصد بین صرع و تشنج تفاوت قائل می‌شدند و 1/11درصد نیز صرع را نوعی از جنون و کم عقلی می‌دانستند. فقط 4درصد از آن‌ها موافق ازدواج فرزندشان با یک فرد مبتلا به صرع بودند. 4/18درصد بیماران صرعی از نظر اخلاق و رفتار با دیگران متفاوت می‌دانستند.

بحث و نتیجه گیری: گروه مورد مطالعه در مقایسه با سایر مطالعات، آشنایی کمتری با صرع داشتند. علی‌رغم داشتن نگرش‌های مثبت در بعضی زمینه‌ها، سطح آگاهی خوبی در مورد این بیماری نداشتند و تنها درصدی از افراد تحصیل کرده و یا شهرنشین، پیش آگهی خوبی را برای صرع در نظر گرفتند. تلاش برای انتشار اطلاعات درست می‌تواند تأثیر مثبتی در افزایش آگاهی و کاهش بدبینی‌ها نسبت به افراد مصروع داشته باشد.