دوره 16، شماره 4 - ( دى 1384 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 15-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
محمدی فلاح محمدرضا ، تقی زاده افشاری علی ، استیفایی کیوان . تعیین بروز رفلاکس و زیکویورترال در بیماران پیوند کلیه با روش جدید آناستوموز حالبی مثانه ای باری – تاگوچی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1384; 16 (4) :9-15
چکیده: (10108 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: روش های مختلفی برای اتصال حالب کلیه پیوندی به مثانه مطرح می باشد. این روش ها به دو گروه کلی اکستراوزیکال (خارج مثانه ای) و اینتراوزیکال (داخل مثانه ای) تقسیم می شوند. روش های اکستراوزیکال آناستوموز حالبی مثانه ای، در عمل پیوند کلیه برتری دارند. در این پژوهش با تلفیق دو روش اکستراوزیکال باری و تاگوچی، در بررسی شیوع رفلاکس وزیکویورترال در بیمارانی که تحت عمل آناستوموز حالبی مثانه ای با این روش قرار گرفته اند، سعی شده است که نتیجه این روش در مقایسه با روش های قبلی مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش: در این مطالعه 50 بیمار پس از عمل جراحی با این روش، به طور متوسط شش ماه بعد از عمل به وسیله سونوگرافی و VCUG مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج برابر نتایج به دست آمده میانگین سنی بیماران 34.8 سال است که 33 نفر آنها مرد و 17 نفر زن می باشند. میانگین زمان سپری شده از زمان پیوند تا هنگام بررسی از نظر وجود VUR ، 6.6 ماه است. که در دو مورد رفلاکس مثانه ای بدون علامت در این افراد یافت شد. بحث وجود %4 رفلاکس بدون علامت در نتایج این طرح نشانگر آن است که روش جدیدی نسبت به سایر روش ها در حد قابل قبول می باشد . به نظر می رسد که این روش، با توجه به سهولت و سرعت بیشتر می تواند جایگزین مناسبی در عمل پیوند، کلیه باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
عمومى
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
