دوره 34، شماره 1 - ( فروردین 1402 )
جلد 34 شماره 1 صفحات 45-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 94-01-36-9810
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khabnadideh S, Sabet R, Zomorodian K, Divar M, Soleymani Gharbi F, Hassani B. EVALUATION OF ANTIFUNGAL, ANTIBACTERIAL AND CYTOTOXIC EFFECTS OF SOME NEW DERIVATIVES OF SPIROOXYINDOLES. Studies in Medical Sciences 2023; 34 (1) :35-45
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5924-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5924-fa.html
خواب‌نادیده صغرا، ثابت راضیه، زمردیان کامیار، دیور معصومه، سلیمانی غربی فرنوش، حسنی بهاره. بررسی اثرات ضد قارچی و ضد باکتریایی و سیتوتوکسیک برخی ترکیبات جدید اسپیرواکسی ایندول‌ها. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1402; 34 (1) :35-45
استادیار گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران (نویسنده مسئول) ، sabet_r@sums.ac.ir
چکیده: (373 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: برای بررسی اثرات داروهای جدید بر آن شدیم که دوازده مشتق جدید با ساختار پایه‌ی spirooxindoles که قبلاً سنتز شده بودند را موردبررسی ضد میکروبی و ضد قارچی و ضد سرطانی قرار دهیم.
مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی تجربی 12 مشتق اسپیرواکسی ایندول مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر مهارکنندگی ترکیبات با استفاده از روش براث میکرودایلوشن بر اساس پروتکل‌های CLSI بر روی 16 گونه مختلف باکتری و قارچ موردمطالعه قرار گرفت. سپس 6 ترکیب انتخاب شد و اثرات سمیت سلولی آن‌ها بر روی 2 رده سلولی MCF-7 و A-549 در مقایسه با دوکسوروبیسین بر اساس روش MTT بررسی شد. جهت انجام محاسبات آماری نتایج به‌دست‌آمده از هر آزمایش از نرم‌افزار Excel 2013 و برای رسم نمودارها و تعیین IC50، از نرم‌افزار GraphPad Curve Expert 1.4 با سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: ترکیبات موردبررسی در محدوده غلظت 512-1 میکروگرم بر میلی‌لیتر قادر به مهار رشد یا نابودی قارچ‌ها و باکتری‌های موردبررسی نبودند. تنها ترکیب I12 در غلظت 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر توانست رشد رده سلولی MFC-7 را به میزان 23/49 درصد مهار کند.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به عدم اثرگذاری مؤثر این ترکیبات در مهار رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها، برای استفاده بهینه از این ترکیبات در درمان عفونتهای قارچی و باکتریایی لازم است تغییرات بیشتری روی ساختمان این ترکیبات انجام گیرد. در بررسی سایتوتوکسیک به نظر می‌رسد حضور استرحجیم در موقعیت N حلقه ایساتین و همچنین CN متصل به حلقه پیریدین در اثربخشی این مشتق مؤثر بوده است.
مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی تجربی 12 مشتق اسپیرواکسی ایندول مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر مهارکنندگی ترکیبات با استفاده از روش براث میکرودایلوشن بر اساس پروتکل‌های CLSI بر روی 16 گونه مختلف باکتری و قارچ موردمطالعه قرار گرفت. سپس 6 ترکیب انتخاب شد و اثرات سمیت سلولی آن‌ها بر روی 2 رده سلولی MCF-7 و A-549 در مقایسه با دوکسوروبیسین بر اساس روش MTT بررسی شد. جهت انجام محاسبات آماری نتایج به‌دست‌آمده از هر آزمایش از نرم‌افزار Excel 2013 و برای رسم نمودارها و تعیین IC50، از نرم‌افزار GraphPad Curve Expert 1.4 با سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: ترکیبات موردبررسی در محدوده غلظت 512-1 میکروگرم بر میلی‌لیتر قادر به مهار رشد یا نابودی قارچ‌ها و باکتری‌های موردبررسی نبودند. تنها ترکیب I12 در غلظت 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر توانست رشد رده سلولی MFC-7 را به میزان 23/49 درصد مهار کند.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به عدم اثرگذاری مؤثر این ترکیبات در مهار رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها، برای استفاده بهینه از این ترکیبات در درمان عفونتهای قارچی و باکتریایی لازم است تغییرات بیشتری روی ساختمان این ترکیبات انجام گیرد. در بررسی سایتوتوکسیک به نظر می‌رسد حضور استرحجیم در موقعیت N حلقه ایساتین و همچنین CN متصل به حلقه پیریدین در اثربخشی این مشتق مؤثر بوده است.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
داروسازی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
