دوره 33، شماره 9 - ( آذر 1401 )
جلد 33 شماره 9 صفحات 675-661 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMA.REC.1401.051
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nosrati Hashi A, Bolboli L, Anoushiravani S, Farzizadeh R. THE EFFECT OF A PERIOD OF RESISTANCE TRAINING WITH BLOOD FLOW RESTRICTION ON THE LEVEL OF IL-6, IGA AND TNF-Α IN JUDOKAS. Studies in Medical Sciences 2022; 33 (9) :661-675
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5877-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5877-fa.html
نصرتی هشی علی، بلبلی لطفعلی، انوشیروانی سجاد، فرضی‌زاده رضا. تأثیر یک دوره تمرینات مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون بر سطوح IL-6، IgA و TNF-α در جودوکاران. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1401; 33 (9) :661-675
استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول) ، l_bolboli@uma.ac.ir
چکیده: (1047 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: سیتوکین‌ها گروهی از پروتئین‌ها هستند که نقش اصلی را در پاسخ‌های التهابی به محرک‌های پاتولوژی مانند التهاب و آسیب بافتی ایفا می‌کنند. همچنین ایمونوگلوبین A اصلی‌ترین طبقه آنتی‌بادی‌های موجود در بدن است که طی فعالیت‌های جسمانی دستخوش تغییر می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرینات مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون بر سطوح اینترلوکین 6 (IL-6)، IgA و TNF-α در جودوکاران بود.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع مداخله‌ای (نیمه تجربی) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را ورزشکاران جودوکار مرد شهر تهران تشکیل دادند. 30 مرد جودوکار به روش نمونه‌گیری در دسترس و به‌طور تصادفی در 2 گروه، تمرین با محدودیت جریان خون به‌عنوان گروه اول و تمرین بدون محدودیت جریان خون به‌عنوان گروه دوم تقسیم شدند. قبل از اجرای برنامه‌های تمرینی، برای تعیین غلظت سرمی شاخص‌های IL-6، IgA و TNF-α نمونه‌های خونی گرفته شد و به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون شامل شدت 30% یک تکرار بیشینه همراه با فشار کاف (دور ناحیه پروگزیمال بازو) بود. ایجاد محدودیت جریان خون حدود 120 تا 160 میلی‌متر جیوه در نظر گرفته شد که به فشار سیستولی هر فرد بستگی داشت. برای گروه تمرین مقاومتی سنتی (بدون انسداد عروق) تمرین با شدت 75% یک تکرار بیشینه انجام شد. برای مقایسه بین گروهی از آزمون کوواریانس چندمتغیره و برای مقایسه درون‌گروهی از آزمون تی وابسته در سطح معنی‌داری 05/0>P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مقایسه بین گروهی نشان داد IL6 (023/0=P)، TNF-α (001/0>P) و IgA (019/0=P) در دو گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و مقاومتی سنتی اختلاف معنی‌داری داشت. نتایج مقایسه درون‌گروهی نشان داد IL6 (001/0>P)، TNF-α (003/0=P) و IGA (027/0=P) در گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون در مرحله پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون کاهش معنی‌داری داشت. همچنین IL6 (001/0>P) و TNF-α (001/0>P) در گروه تمرین مقاومتی سنتی در مرحله پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون کاهش معنی‌داری داشت.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که یک دوره تمرین مقاومتی سنتی و تمرینات مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون توانسته منجر به کاهش سطح TNF-α و IL-6 شود، که نشان از بهبود شاخص التهابی است. همچنین تمرینات مقاومتی به همراه محدودیت جریان منجر به کاهش IgA شده است که نشان از تضعیف سیستم ایمنی است. طبق یافته‌های این مطالعه ازنظر آسیب‌شناسی دستگاه ایمنی، صدمات و التهاب‌های عضلانی، پیشنهاد می‌شود، برنامه‌های تمرینی مقاومتی شدید حذف‌شده و برنامه‌های تمرینی مناسب ازجمله تمرینات مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون با شدت متوسط برای ورزشکاران تدوین شود.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع مداخله‌ای (نیمه تجربی) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را ورزشکاران جودوکار مرد شهر تهران تشکیل دادند. 30 مرد جودوکار به روش نمونه‌گیری در دسترس و به‌طور تصادفی در 2 گروه، تمرین با محدودیت جریان خون به‌عنوان گروه اول و تمرین بدون محدودیت جریان خون به‌عنوان گروه دوم تقسیم شدند. قبل از اجرای برنامه‌های تمرینی، برای تعیین غلظت سرمی شاخص‌های IL-6، IgA و TNF-α نمونه‌های خونی گرفته شد و به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون شامل شدت 30% یک تکرار بیشینه همراه با فشار کاف (دور ناحیه پروگزیمال بازو) بود. ایجاد محدودیت جریان خون حدود 120 تا 160 میلی‌متر جیوه در نظر گرفته شد که به فشار سیستولی هر فرد بستگی داشت. برای گروه تمرین مقاومتی سنتی (بدون انسداد عروق) تمرین با شدت 75% یک تکرار بیشینه انجام شد. برای مقایسه بین گروهی از آزمون کوواریانس چندمتغیره و برای مقایسه درون‌گروهی از آزمون تی وابسته در سطح معنی‌داری 05/0>P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مقایسه بین گروهی نشان داد IL6 (023/0=P)، TNF-α (001/0>P) و IgA (019/0=P) در دو گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و مقاومتی سنتی اختلاف معنی‌داری داشت. نتایج مقایسه درون‌گروهی نشان داد IL6 (001/0>P)، TNF-α (003/0=P) و IGA (027/0=P) در گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون در مرحله پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون کاهش معنی‌داری داشت. همچنین IL6 (001/0>P) و TNF-α (001/0>P) در گروه تمرین مقاومتی سنتی در مرحله پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون کاهش معنی‌داری داشت.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که یک دوره تمرین مقاومتی سنتی و تمرینات مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون توانسته منجر به کاهش سطح TNF-α و IL-6 شود، که نشان از بهبود شاخص التهابی است. همچنین تمرینات مقاومتی به همراه محدودیت جریان منجر به کاهش IgA شده است که نشان از تضعیف سیستم ایمنی است. طبق یافته‌های این مطالعه ازنظر آسیب‌شناسی دستگاه ایمنی، صدمات و التهاب‌های عضلانی، پیشنهاد می‌شود، برنامه‌های تمرینی مقاومتی شدید حذف‌شده و برنامه‌های تمرینی مناسب ازجمله تمرینات مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون با شدت متوسط برای ورزشکاران تدوین شود.
واژه‌های کلیدی: ایمونوگلوبولین A، اینترلوکین-6، جودوکار، تمرینات کاتسو، تمرین مقاومتی، فاکتور نکروز تومور-آلفا
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
