دوره 32، شماره 11 - ( بهمن 1400 )
جلد 32 شماره 11 صفحات 856-847 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghazadeh T, Bakhtiari N, Abdi Rad I, Ramezani F. Liposomal nanoparticles reduce dose-dependent behavior of paclitaxel against MDA-MB 468 breast cancer. Studies in Medical Sciences 2022; 32 (11) :847-856
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5752-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5752-fa.html
آقازاده توفان، بختیاری نورالدین، عبدی راد عیسی، رمضانی فاطمه. تاثیر نانو حامل های لیپوزومی حاوی ادوجونت بر رفتار وابسته به دوز داروی پکلی تاکسل بر رویرده سلولی MDA-MB468سرطان پستان. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1400; 32 (11) :847-856
دپارتمان پزشکی مولکولی، دانشکده علوم نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران ، Framezani82@gmail.com
چکیده: (1715 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: نانوذرات مبتنی بر انتقال دارو به عنوان یک نوآوری گسترده در پروتکل های درمان سرطان ایجاد شده است. در مطالعه حاضر، نقش کامپفرول (KAE)بارگیری شده در حامل های لیپوزومی برای افزایش سمیت سلولی ، اثربخشی و آپوپتوز وابسته به پکلی تاکسل در سلولهای سرطانی پستان MDA-MB 468 بررسی گردید.
مواد و روش ها: توزیع اندازه ذرات ، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ، پتانسیل زتا و برداشت سلولی برای بهینه سازی و مشخص کردن لیپوزوم های بارگذاری شده با کامپفرول مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون MTT برای ارزیابی تکثیر سلولی سلول های سرطانی استفاده شد. طبقه بندی آپوپتوز زودرس و دیررس و الگوهای بیان ژن آنها به ترتیب با رنگ آمیزی Annexin V/PI و Real-time PCR ارزیابی شد.
یافته ها: تصاویر SEM اندازه ذرات پراکنده در ابعاد 3 ±80 نانومتر کامپفرول فرموله شده در لیپوزوم ها را ارائه داد. مقادیر IC50 برای KAE و پکلی تاکسل به ترتیب 0.52 ±44 میکرومولار و 36.0 ± 1.75 نانومولار تعیین شد. تکثیر سلولی به طور متوسط از %8/26 ± 56 تا %9/3 ± 44 (05/0> p) بعد از تیمار با لیپوزوم های بارگیری شده با KAE گزارش گردید. تجویز همزمان نانوذرات حاوی KAE و پکلی تاکسل در سلول های سرطانی درصد آپوپتوز را به میزان قابل توجهی تشدید کرد (05.0> P).
نتیجه گیری: نتایج ما پیشنهاد کرد که KAE بارگیری شده در لیپوزومs به عنوان یک اجوانت ضد سرطان تکنیک قدرتمندی بوده که ممکن است سیستم دارورسانی مفید برای افزایش تأثیر عوامل شیمی درمانی بر سلول های سرطانی پستان باشد.
مواد و روش ها: توزیع اندازه ذرات ، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ، پتانسیل زتا و برداشت سلولی برای بهینه سازی و مشخص کردن لیپوزوم های بارگذاری شده با کامپفرول مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون MTT برای ارزیابی تکثیر سلولی سلول های سرطانی استفاده شد. طبقه بندی آپوپتوز زودرس و دیررس و الگوهای بیان ژن آنها به ترتیب با رنگ آمیزی Annexin V/PI و Real-time PCR ارزیابی شد.
یافته ها: تصاویر SEM اندازه ذرات پراکنده در ابعاد 3 ±80 نانومتر کامپفرول فرموله شده در لیپوزوم ها را ارائه داد. مقادیر IC50 برای KAE و پکلی تاکسل به ترتیب 0.52 ±44 میکرومولار و 36.0 ± 1.75 نانومولار تعیین شد. تکثیر سلولی به طور متوسط از %8/26 ± 56 تا %9/3 ± 44 (05/0> p) بعد از تیمار با لیپوزوم های بارگیری شده با KAE گزارش گردید. تجویز همزمان نانوذرات حاوی KAE و پکلی تاکسل در سلول های سرطانی درصد آپوپتوز را به میزان قابل توجهی تشدید کرد (05.0> P).
نتیجه گیری: نتایج ما پیشنهاد کرد که KAE بارگیری شده در لیپوزومs به عنوان یک اجوانت ضد سرطان تکنیک قدرتمندی بوده که ممکن است سیستم دارورسانی مفید برای افزایش تأثیر عوامل شیمی درمانی بر سلول های سرطانی پستان باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
اونکولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
