دوره 32، شماره 6 - ( شهریور 1400 )
جلد 32 شماره 6 صفحات 457-448 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ostadimoghaddam H, Nakhjavanpour N, Payandeh A, Mohammad-Reza Sedaghat M. DETERMINATION OF FACTORS ASSOCIATED WITH PERIPAPILLARY RETINAL NERVE FIBER LAYER AND MACULAR THICKNESS USING OPTICAL COHERENCE TOMOGRAPHY. Studies in Medical Sciences 2021; 32 (6) :448-457
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5462-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5462-fa.html
استادی مقدم هادی، نخجوان پور ندا، پاینده ابوالفضل، صداقت محمدرضا. بررسی عوامل مؤثر بر ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه در ناحیه پاپیلاری و ماکولا با استفاده از دستگاه OCT. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1400; 32 (6) :448-457
مربی بینایی سنجی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران (نویسنده مسئول)
چکیده: (2761 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه عامل مهمی در تشخیص به‌موقع اختلالات عملکرد سگمان خلفی چشم، ارزیابی اثر درمان و پیشرفت بیماری محسوب می‌شود. هدف مطالعه حاضر مقایسه ضخامت شبکیه در ناحیه ماکولا و اطراف پاپیلاری در مردان و زنان و عیوب انکساری مختلف و تعیین عوامل مؤثر بر این ضخامت بود.
مواد و روش کار: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 58 فرد (116 چشم) سالم که برای جراحی عیوب انکساری به کلینیک چشم توس مشهد در سال 2014 مراجعه کرده بودند و همراهان آن‌ها انجام شد. برای اندازه‌گیری ضخامت شبکیه از دستگاه توموگرافی انسجام نوری (OCT) استفاده گردید. اطلاعات با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، آزمون تی، تحلیل واریانس یک‌طرفه و مدل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. مقادیر P کمتر از 5درصد به‌عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سن شرکت‌کنندگان 42/0 ± 02/26 سال بود. میانگین متغیرهای اکی‌والان‌اسفر برابر با 36/0 ± 06/2- دیوپتر، طول محوری 14/0 ± 89/23 میلی‌متر، متوسط ضخامت اطراف ناحیه پاپیلاری 94/0 ± 91/89 میکرومتر، متوسط ضخامت ناحیه ماکولا 84/1 ± 68/274 میکرومتر و حجم کل ماکولا 07/0 ± 89/9 میلی‌متر مکعب برآورد شدند. نتایج نشان دادند که متغیرهای طول محوری و جنس دو عامل مهم در تعیین ضخامت ماکولا هستند. همچنین طول محوری ارتباط معناداری با ضخامت ناحیه پاپیلاری داشت (05/0 > P).
بحث و نتیجه‌گیری: اندازه‌گیری ضخامت شبکیه بدون در نظر گرفتن نوع عیب انکساری می‌تواند منجر به سوگیری در تشخیص بیماری شود. از نتایج این مطالعه می‌توان برای افزایش دقت ارزیابی بیماری‌های چشمی استفاده کرد.
مواد و روش کار: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 58 فرد (116 چشم) سالم که برای جراحی عیوب انکساری به کلینیک چشم توس مشهد در سال 2014 مراجعه کرده بودند و همراهان آن‌ها انجام شد. برای اندازه‌گیری ضخامت شبکیه از دستگاه توموگرافی انسجام نوری (OCT) استفاده گردید. اطلاعات با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، آزمون تی، تحلیل واریانس یک‌طرفه و مدل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. مقادیر P کمتر از 5درصد به‌عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سن شرکت‌کنندگان 42/0 ± 02/26 سال بود. میانگین متغیرهای اکی‌والان‌اسفر برابر با 36/0 ± 06/2- دیوپتر، طول محوری 14/0 ± 89/23 میلی‌متر، متوسط ضخامت اطراف ناحیه پاپیلاری 94/0 ± 91/89 میکرومتر، متوسط ضخامت ناحیه ماکولا 84/1 ± 68/274 میکرومتر و حجم کل ماکولا 07/0 ± 89/9 میلی‌متر مکعب برآورد شدند. نتایج نشان دادند که متغیرهای طول محوری و جنس دو عامل مهم در تعیین ضخامت ماکولا هستند. همچنین طول محوری ارتباط معناداری با ضخامت ناحیه پاپیلاری داشت (05/0 > P).
بحث و نتیجه‌گیری: اندازه‌گیری ضخامت شبکیه بدون در نظر گرفتن نوع عیب انکساری می‌تواند منجر به سوگیری در تشخیص بیماری شود. از نتایج این مطالعه می‌توان برای افزایش دقت ارزیابی بیماری‌های چشمی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
چشم
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
